این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

علی خان گلپایگانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو

میر علی خان بن میر ذوالفقار جرفادقانی (گلپایگانی)، عالم فاضل و ادیب شاعر از دانشوران اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری است.


معرفی

نصرآبادی در «تذکره» خود گوید: «عمه زاده بندگان مخدومی آقا حسین خوانساری است. شیخ الاسلام جرفادقان است... جوان آراسته قابلی است، درنهایت صلاح.

مدّتی در اصفهان خدمت آقا حسین به تحصیل مشغول بود. به تکلیف اهالی آنجا شیخ الاسلام جرفادقان شد. چون خداشناسی دارد مسموع شد که اراده استعفا دارد و از دست مردم جرفادقان به تنگ آمده»

محدّث نوری در «الفیض القدسی» به نقل از أنهایی که علاّمه مجلسی برای او نوشته گوید: «السیّد الایّد الحسیب النّسیب اللبیب الادیب الفاضل الکامل المتوقّد الزّکی البارع الالمعی الامیر علی خان الجرفادقانی».

اجازه علاّمه مجلسی به او در آخر کتاب «تهذیب» و تاریخ آن جمادی الاولی سنه 1097ق می باشد.

«حزین» در تذکره خود درباره او گوید: «از اعاظم بلده گلپایگان و از مستفیدان از رئیس العلماء آقا حسین خوانساری بود و به فضائل صوری و معنوی آراسته. ذهن دقیقش کشّاف غوامض حقایق و سلیقه مستقیمش در هر فن به استقلال و استحقاق فائق، تعلیقات شریفه و فوائد ارجمند دارد. و در شعر و انشاء افاضت مآب به غایت دقیقه سنج و نکته یاب بود... چند سال هم به صفای خاطر در گلپایگان زندگانی نموده، در همان بلده به جنت جاودان انتقال فرموده».


آثار

این تألیفات از اوست:

1. «دو خطبه در تهنیت جلوس شاه سلطان حسین صفوی»، به فارسی

2. «دیوان اشعار»

3. «شرح قصیده عینیّه» سیّد اسماعیل حمیری: «لِاُمّ عمرو ماللوی مربع» که نسخه ای از آن به شماره 4694 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است.


این اشعار از اوست:

چون صبح در جوانی اگر پیر می شدممانند آفتاب جهانگیر می شدم
زین بیش بود قابل پرواز شهپرمهم آشیان اگر به پر تیر می شدم
اگرچه هست صراف عمل بینا به هر نقدیز روی لطف می گیرد زر سرخ خجالت هم



وفات

صاحب عنوان در حدود سال 1130ق در گلپایگان وفات یافته است.[۱] [۲]

پانویس

  1. زندگینامه علاّمه مجلسی، ج2، صص 59-61؛ تذکره نصرآبادی، ج1، صص 264 و 265؛ الفیض القدسی، ص18؛ فیض قدسی، ص170؛ الذریعه، ج1، ص153 و ج7، ص202 و ج9، ص753 و ج14، ص10؛ فهرست مختصر مجلس، ص502؛ علاّمه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص342؛ الکواکب المنتشره، ص342؛ تلامذة العلامة المجلسی، ص43؛ دانشمندان خوانسار، صص 141 و 142؛ تذکره روز روشن، ص565.
  2. مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، صص 507- 509.


منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.