علی اکبر شیخ الاسلام

حاج میرزا علی اکبر شیخ الاسلام از علماء و متنفّذین اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است. وی ازنوادگان ملا محمّدباقر محقّق سبزواری است.

معرفی

وی فرزند حاج میرزا محمّدرحیم (سوم) بن میرزا عبدالله (دوم) بن میرزا محمّدرحیم (دوم) بن میرزا مرتضی بن میرزا عبدالمطلب بن میرزا محمّدرحیم (اوّل) شیخ الاسلام بن ملاّ محمّدجعفر بن آخوند ملاّ محمّدباقر محقّق سبزواری، است. قبل از سال 1290ق در اصفهان متولّد گردیده و در این شهر تحصیل کرد و از محضر درس علمای عالیقدر حاج میرزا بدیع درب امامی، آقا سیّد محمّدباقر درچه ای، حاج شیخ محمّدتقی آقانجفی، جهانگیرخان قشقائی، آخوند ملاّ عبدالکریم گزی و آخوند ملاّ محمّد کاشی بهره برد سپس دو سال در اعتاب مقدسه ساکن و از محضر علمای آنجا استفاده علمی کرد.

او پس از فوت برادرش میرزا محمّدحسن شیخ الاسلام در سال 1309ق به منصب شیخ الاسلامی در اصفهان رسیده و در تحولاّت اجتماعی و سیاسی آن دوره در شهر اصفهان نقش مهمّی داشت.

او در نهضت مشروطیت در اصفهان به زعامت حاج آقا نورالله نجفی، یار و مددکار بود و از اعضای فعال شرکت اسلامیّه و انجمن ولایتی اصفهان و انجمن مقدس ملّی اصفهان به شمار می رفت. از سال 1342ق به بعد نیز عضو هیئت علمیه اصفهان بود.

او پس از استقرار مشروطیت رئیس بلدیه اصفهان بود و در دوره چهارم مجلس شورای ملّی به عنوان نماینده اصفهان به وکالت انتخاب شده و در مجلس شرکت نمود. او در جریان مخالفت حاج آقا نورالله نجفی با قانون نظام وظیفه و مهاجرت او و علمای اصفهان به قم همراه معترضین بود.

وفات

پس از آنکه قانون اتّحاد شکل تبدیل لباس سنّتی ایران و لباس روحانیت به لباس جدید و متحدالشّکل به اجراء گذاشته شد. او در سال 1348ق با عدّه ای خانواده از اصفهان به مشهد مقدس مهاجرت کرده و در شب 22 ذی القعده سال 1350ق به عارضه سکته وفات یافت و در مدرسه میرزا جعفر مشهد مقدّس مدفون شد.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.