سید حسن علوی خوراسگانی

مرحوم حجّةالاسلام والمسلمین سیّد حسن علوی خوراسگانی یکی از فضلای معاصر و در شمار ده طلبه‌ای بود که مرحوم آیةالله سیّد محمّدرضا خراسانی به هنگام بازگشایی مدرسه چهارباغ برای سکونت و تحصیل در آن مدرسه انتخاب نمود.

ولادت و خاندان

«بر اساس یادداشتی که پشت نسخه‌ای از دیوان حافظ وجود دارد سیّد حسن علوی، در سال 1333 قمری (1294 شمسی) در خوراسگان اصفهان و در بیت سیادت چشم به جهان گشود».

پدر وی فاضل فرزانه، مرحوم حجّةالاسلام والمسلمین سیّد محمّد علوی، از عالمان سرشناس آن دیار بود.

اساتید

عالم جلیل و فاضل گرامی، مرحوم علوی خوراسگانی در اصفهان نزد بسیاری از علما به کسب علم و دانش پرداخت؛ برخی از اساتید ایشان در این شهر، عبارتند از حضرات آیات و حجج‌اسلام:

ـ شیخ احمد اهتمام

ـ شیخ محمّدحسن عالم نجف‌آبادی

ـ حاج‌آقا رحیم ارباب

ـ سیّد محمّدرضا خراسانی

ـ شیخ محمّدرضا نجفی

ـ سیّد عبدالله ثقةالاسلام

وی همچنین ـ پس از عزل رضاخان ــ مدت کوتاهی در قم بوده و هفت ماه در درس اخلاق امام راحل، شرکت نموده است.

اجازات

تا آنجا که می‌دانیم مرحوم علوی از حضرات آیات «شیخ محمّدرضا نجفی اصفهانی»، «سیبد شهاب‌الدین مرعشی نجفی» و «سیّد عبدالله ثقةالاسلام» موفق به کسب اجازه روایت شد.

وی همچنین از مرجع بزرگ مرحوم آیةالله العظمی سیّد ابوالحسن اصفهانی اجازه امور حسبیه داشتند که تصویر آن در اختیار نگارنده است و متن آن نیز چاپ‌شده و قابل‌دسترسی می‌باشد.

تشویق جوانان به علوم حوزوی:

مرحوم علوی تلاش بسیاری در جهت تشویق جوانان به فراگیری علوم اسلامی و ورود به حوزه علمیّه داشتند؛ برخی از بزرگوارانی که با تشویق ایشان به تحصیل علوم اسلامی در حوزه علمیّه اصفهان پرداخته‌اند، عبارتند از حجج‌اسلام:

ـ شیخ رضا قربانیان دام‌ظلّه

شیخ علی قربانیان دام‌ظلّه

ـ شهید علیرضا قربانیان.

قسمتی از کلام فاضل گرامی جناب حجّةالاسلام والمسلمین شیخ رضا قربانیان دراین‌باره، چنین است:

«مرحوم آقای علوی امام جماعت راتب مسجد الهادی محلّه کردآباد ـ واقع در خیابان جی اصفهان ـ و ازنظر زهد، تقوا و قداست، کم‌نظیر بودند؛ معاشرت با وی و نیز سیادت و اخلاق ایشان، مشوّق عملی ما برای ورود به حوزه علمیّه و فراگیری علوم اسلامی بود».

ویژگی‌های اخلاقی ـ علمی

مرحوم علوی خوراسگانی، عالمی زاهد و وارسته بود و مردم خوراسگان از برکات وجود‌ش برخوردار بودند.

عالم فاضل آیةالله جوادی که در مدرسه چهارباغ از نزدیک با مرحوم علوی معاشرت و نشست و برخواست داشته ـ درباره ایشان، چنین فرمودند:

«مرحوم آقای علوی مردی موقّر بود و از هم‌نشینی با دیگران اجتناب می‌نمود. همیشه به علم‌آموزی و مراقبت نفس اشتغال داشت.

وی مورد اعتماد مرحوم آیةالله سیّد محمّدرضا خراسانی بود و در غیاب ایشان در مسجدالاقصی امامت جماعت می‌نمود».

این نویسنده در دیداری که با فرزند ارشد مرحوم حجّةالاسلام علوی داشت برخی استفتائاتی که آن مرحوم با خط زیبای خویش از حضرات آیات عظام سیّد ابوالقاسم خوئی، سیّد محمّدرضا گلپایگانی و حاج‌آقا رحیم داشته را همراه با جواب آن بزرگواران دیده است.

هم‌چنین نوشته‌جاتی از آن فاضل راحل در موضوعات مختلف برجای‌مانده که به‌عنوان نمونه می‌توان به گلچینی از نکات مطرح‌شده توسط مرحوم سیّد عبدالله ثقةالاسلام ـ در جلسات درس و یا سخنرانی‌های وی ـ که آن نیز به خط زیبای مرحوم علوی در دفترچه‌ای حدوداً 150 صفحه‌ای است ـ اشاره نمود.

وفات و مدفن

سرانجام این عالم خدوم و مردمی در روز یکشنبه، 6 بهمن‌ 1387 برابر با 28 صفر 1430 قمری چشم از جهان فروبست و جسم مطهرش، در جوار عالم ربّانی، سیّد محمّد حسینی خوراسگانی ـ از عالمان اواخر صفویه و متوفّا در فتنه افغان ـ در کنار پارک بزرگ شهر خوراسگان و در نزدیکی امامزاده اسحاق، آرام گرفت.