سید حسنعلی حسینی نائینی

سید حسنعلی نائینی(۱۲۰۴ -۱۲۵۴ش) معروف به فلسفی و ملقب به تاج الحکما متولد نائین بود.علاوه بر طبابت منبری نیز بوده است.تخلص شعری او فلسفی و طبیب بود.

معرفی

در حوزه اصفهان در خدمت میرزا باقر حکیم باشی علم طب را آموخت و بعدا طب جدید را هم در تهران فراگرفت،متخصص در چشم پزشکی بود مدتی هم مسئول بهداری نائین بود. وی اطلاعاتی در زمینه نقاشی موسیقی و آواز داشت.کتاب هفت مقاله فلسفی از آثار اوست.

ابیات زیر از اشعار اوست:

انسان ز زبان خویش دائم به بلاست		گر‌حرف بود صواب بی وقت خطاست
با فکر بگوی و مختصر وقت لزوم		حرفت اگر از نقره سکوتت ز طلاست

منبع

• بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.