سید ابوالحسن طباطبایی زواره‌ای

سیدابوالحسن جلوه

میرزا ابوالحسن طباطبایی زواره‌ای، معروف به میرزا ابوالحسن جلوه فرزند سید حسن، متولد1238ق، از حکما و علمای شیعه قرن ۱۳ هجری قمری است. وی در آرا و اندیشه‌های خود بیشتر به حکمت مشاء متمایل بود و به آرای ملاصدرا و حکمت متعالیه دیدگاهی نقادانه داشت. گفته‌اند او ارتباط اندکی با مردم داشت و تا آخر عمر ازدواج نکرد.

معرفی

وی در ۱۲۳۸ق در احمدآباد گجرات در غرب هند به دنیا آمد. نَسبش با سی واسطه به امام حسن(ع) می‌رسد. پدرش سید محمدطباطبائی فرزند محمد صادق از علما، پزشکان و ادیبان اوایل دوره قاجار و تخلص او مظهر بوده است.

حکیم جلوه، دیوان اشعار دارد.

ابیات زیر از اشعار اوست:

چون شد در این غمکده يک هم نفسى نيست		از هــم نفســان بگـذر و از اصل کسـى نيــست
بازار جهان جمله جزا بین و مکافات		عاقل بچه مان گفت که آنجا عی نیست
جــــــز رفتــن از منـــزل بـــا مــژده رحمــت		دانـــاسـت خــدا در دل جلـــوه هــوسـى نيست

وفات

وی متوفی1314ق در تهران و مدفون در ابن بابویه است.

منبع

• بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.