جلال الدین آیت اللهی تفتی

جلال الدین آیت اللهی تفتی از علمای قرن چهاردهم قمری است.

معرفی

ایشان در سال 1309ق در تفت متولد شد. پدرش شیخ محمّد هادی از شاگردان حضرات آیات: میرزا هاشم چهارسوقی و سیّد علی حسینی خاتون آبادی و دارای اجازه اجتهاد از آنان بود.

وی که عالمی آگاه و شجاع بود در سال 1320 به دست بهاییان تفت مسموم شد.

شیخ جلال الدین در اصفهان از درس بزرگانی چون: سیّد محمّد نجف آبادی، سیّد علی نجف آبادی، ملاّ عبدالکریم گزی، سیّد محمّد باقر درچه ای و علاّ مه خاتون آبادی بهره برد و علوم معقول را نزد شیخ اسد اللّه قمشه ای و شیخ محمّد حکیم خراسانی آموخت. او پس از اخذ درجه اجتهاد در سن 31 سالگی به یزد بازگشت و به تدریس و ترویج دین پرداخت. وفات این عالم برجسته در 14 شعبان 1412ق واقع شد. قبرش در امامزاده جعفر یزد است.