تقی الدین محمد حزنی اصفهانی

مولانا تقی الدين محمد حزنی اصفهانی، شاعر متخلص به حزنی، در قرن دهم زندگی می کرد.

معرفی

وی عالم و مدرس معقول و منقول در اصفهان بود.

اشعار زیر از اشعار اوست:

شب کجا بودی که آتش در دل احباب بود		ریزه الماس در چشمم به جای خواب بود
دل که آنجا بود حال او ندانم چون گذشت		باری اینجا (حزنی) بیدل بسی بی تاب بود
****
مرا بر ساده لوحی های حزنی خنده می آید		که عاشق گشت و چشم مرحمت از یار می دارد

وفات

او به علت مشکلات مادی به هندوستان رفت و در سال 977 قمری در رسول آباد لاهور درگذشت.

منبع

• بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.