تقيه اصفهانی

بانو تقیه دختر ابوالقاسم بن عمر اصفهانی و از زنان محدث و عالم قرن ششم است.

معرفی

تقيه متولد سال ٤٨٠ ق است.

خاندان

مادر این بانو منتسب به خاندان‌های علمی زمان خود و فرزند ابوالفضل بن ابی سعد بغدادی می‌باشد. برادر تقیه نیز به ابوالقاسم محمود شهرت داشت و او نیز از اهل دانش بوده است. همسر تقیه شخصی به نام احمد بن ابوالفتوح خراسانی می باشد. پدربزرگ مادری این بانوی حدیث دان، استاد عبدالکریم سمعانی بوده است. همچنین سمعانی گزارش می دهد که نزد تقیه یک جزء از حدیث را خوانده است؛ ولی آن را ننگاشته یا پس از نگارش آن چه را که از وی شنیده و یادداشت نموده گم کرده است.

وفات

وفات تقیه را به سال 541 هجری نوشته اند.

منابع

• مديريت حوزه های علميه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی(بانوان عالمه اصفهان از قرن اول هجری تا عصر حاضر)، قم، مركز نشر هاجر، 1396
• ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان، اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی ،1375