بی بی جان نجف آبادی

بی بی جان که در شعر «مخموره» تخلص می نمود از فضلا و ادبای اوایل قرن چهاردهم هجری بوده است.

معرفی

محل تولد این بانو شهر نجف آباد می باشد و نسب وی به سادات خوانساری و امامزاده معروف به «میشاولد» می رسیده است. «بی بی جان» به علوم مذهبی تبحر و آشنایی داشته است و نسبت به مسائل شرعی، آیات و احکام قرآنی اطلاع داشته و آن را به دیگران آموزش می داده است.

فعالیت ها

وی در نجف آباد مکتب خانه ای دایر کرد و اشخاص سرشناس آن زمان فرزندان خود را جهت تعلیم و تربیت نزد او می بردند. همچنین وی سرودن شعر را از هفتاد سالگی آغاز نمود و مضامین اشعار او نیز از معنویت و ارزشها سخن می گوید به نوشته «تذکره شعرای نجف آباد» این بانو حدود صد سال عمر کرده و دارای طبعی لطیف بوده است.

اگرچه اشعار بسیار او امروزه در دست نیست لیکن برخی نمونه اشعار او باقی مانده است:

ای خدا ما را شکیبایی بده		حسن خلق و نطق گویایی بده
از جنون و جهل ما را بازگیر		عقل و هوش و فهم و دانایی بده
تا که آثار تونیکو بنگریم		چشم و دل را نور و بینایی بده

منابع

• مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه‌داران پارسایی(بانوان عالمه اصفهان از قرن اول هجری تا عصر حاضر)، قم: مرکز نشر هاجر، ۱۳۹۶.
• ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۵ش.