بنت‌المنشار عاملی

بنت‌المنشار دختر شیخ علی منشار عاملی و همسر بهاء الدین عاملی (شیخ بهایی) زنی دانشمند، پرهیزکار و فاضله ای فقیهه و محدثه ای کثیر العلم والفضل است.

معرفی

با وجود اشتهار این بانو به علم وفضل اسم او درکتابها و منابع نیامده است.

خاندان

پدرش از دست پروردگان علمی و از شاگردان ممتاز محقق کرکی بود. شیخ علی منشار از سوی شاه طهماسب اول صفوی (حک ٩٨٦-٩٣٠ق) عهده دار شیخ الاسلامی شهر اصفهان شد و پس از منشار نیز بهاء الدین عاملی عهده دار این منصوب شد.

جايگاه

بنت المنشار از محضر پدرش به خصوص در فراگیری علوم اسلامی از جمله فقه و حدیث کوشید و از این رهگذر استفاده فراوان نمود. میرزا عبدالله افندی (متوفی ۱۱۳۵ق) از قول بعضی معمرین و دانشمندان زمان خود نوشته است: آنها دختر شیخ على منشار را دیده اند در دورانی که هنوز سنی از او نگذشته بود فقه و حدیث تدریس می کرد و زنان نیز نزد او تحصیل علم کرده اند. همچنین او می نویسد: «بزرگان و دانشمندان آن زمان او را فاضله و وافره العلم میدانسته اند».

شیخ علی منشار دارای کتابخانه نفیس و ارزشمندی بود که برای بدست آوردن کتاب های آن زحمت زیادی کشیده بود به ویژه این که در سفرهای مختلف این آثار و منابع را جمع آوری نموده بود از جمله در سفری که به هند کرده بود. پس از وفات شیخ منشار تمام این کتب به یگانه فرزندش یعنی این بانو به ارث رسید و با صلاحدید وارث، شیخ بهایی این کتابها را وقف کرد؛ لیکن پس از فوت بنت المنشار بیشتر این نسخ و کتب از بین رفته است زیرا متولی در نگهداری آن دقت لازم را ننموده بود.

وفات

تاریخ وفات بنت المنشار مشخص نیست. اما او تا مدتی بعد از وفات همسرش بهاء الدین عاملی زنده بوده است.

منابع

• مديريت حوزه های علميه خواهران استان اصفهان، طلایه داران پارسایی(بانوان عالمه اصفهان از قرن اول هجری تا عصر حاضر)، قم، مركز نشر هاجر، 1396
• ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان، اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی ،1375