بديع‌الزمان اردستانی

میرزا بديع الزمان اردستانی فرزند قاضی شمس الدين محمد، از عالمان و شاعران دارای ديوان شعر بوده‌است.

معرفی

او در اصفهان زيسته و معاصر با شاه عباس صفوی بوده‌است.

در نهایت زهد و تقوا بود؛ و دیوانی در حدود ده هزار بیت داشته است.

ابیات زیر از اشعار اوست :

خلد را از کف به مینای شرابی می دهم

گر به نانی داد آدم من به آبی می دهم

منبع

• بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.