این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

مدرسه کاسه گران

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۲۰ توسط Kh1.Abedi (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'رده:مدارس علمیه' به 'رده:مدارس علمیه برادران')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ویژگی های ذکر شده اثر توسط مرحوم مهدوی
سال ساخت 1104 هجری قمری
آدرس در محله ی کاسه گران و در بازار ریسمان (محلّه ی میدان کهنه)، نزدیک میدان قیام
وضعیت: به عنوان یک اثر تاریخی به ثبت رسیده است.
علّت نام گذاری: به دلیل واقع شدن در محله ی کاسه گران
کد مؤلف AUTHORCODE00453AUTHORCODE

تحقیق مرحوم مصلح الدین مهدوی

مرحوم سید مصلح الدین مهدوی در کتاب اصفهان دارالعلم شرق اینگونه ذکر کرده اند: [مهدوی:] نام اوّلیه ی مدرسه کاسه گران است امّا چون بیشتر به نام کاسه گران شهرت دارد، به همین نام معروف شده است. مؤلف «آثار ملی اصفهان» (صفحه 482) گوید: گمان می رود که مدرسه ویرانه ای بوده که شمس الدّین محمّد یزدی بانی آن بوده و چون مخروبه شده بود، حکیم الملک اردستانی با صلاح دید و تصویب مراجع وقت

به تجدید بنای آن پرداخت. به این دلیل گاهی آن را «حکیمیّه» هم می نامند و اتفاقا در وقف نامه ی مورّخه ی 1104 ه. ق. به نام «حکیمیّه» اشاره شده است.

این مدرسه از بناهای زیبای اواخر عهد صفوی است (دوره حکم رانی شاه سلیمان صفوی) گویا تزئینات، گچ بری و کاشی کاری آن از سال 1103 به این طرف چندین بار انجام پذیرفته و از نکات جالبی که در این اثر تاریخی دیده می شود آن که نام استادان و معماران و خطاطان مشهور و معروف که نقشی- ولو اندک- در طرّاحی و معماری این بنا داشته اند، ذکر شده است.

این مدرسه زمانی محل تحصیل و تدریس بزرگانی چون:

میرزا ابو الحسن جلوه

استاد شادروان محمّد علی معلم حبیب آبادی و ... بوده است.

و عمدتا پذیرای طلّاب نایینی و زوّاره ای بوده، از آنجا که تولیت مدرسه به دکتر ارسطو علاج- ساکن تهران- سپرده شده بود، مدرسه به خاطر مشغله ی فراوان ایشان به حالتی نیمه ویرانه درآمده بود که در سال 1345 شمسی تولیت مدرسه به آقای حسین عامری واگذار شد و از محل موقوفات مبالغی برای بازسازی آن در نظر گرفته شد. [۱]

این مدرسه از مدارس قبل ازدوره صفویه می باشد.

قبل از ساختن مدرسۀ حکیمیّه، به نام « مدرسۀ شمسیّه » بوده است ، که به نظر آقای رفیعی مهرآبادی ، در کتاب آثار ملّی اصفهان ، گمان می رود که مدرسۀ ویرانه ای بوده ، که شمس الدّین محمّد یزدی[۲] بانی آن بوده ، و چون مخروبه شده بوده ، توسّط حکیم اَلملک ، با صلاحدید و تصویب مراجع وقت ، تجدید بنا گردیده است.[۳]

پانویس

  1. اصفهان دار العلم شرق، مهدوی، ص: 174
  2. شمس اَلدّین محمّد یزدی ، متوفّای ۷۳۳ هجری ، فرزند سیّد رکن الدّین محمّد یزدی است که این پدر و پسر در تأسیس بناهای علمی و اجتماعی و بهداشتی و عام المنفعه ، خدمات زیاد داشته اند و مخصوصاً پسر ، که وزیر سلطان أبوسعید بوده ، در شهرهای یزد و اصفهان و قم و کاشان و ساوه و همدان و ری و قزوین و سلطانیّه و تبریز و شیراز و أبرقوه و کازرون ، مدارس و مساجد و بقاع و کاروانسرا و حمّام ساخته است و در یزد ، مدرسۀ شمسیّه را بنا نهاده است ( جامع مفیدی ، جلد ۳، صفحۀ ۵۵۹ و صفحۀ ۶۵۵ و نیز به بررسی ما ، در مورد مدرسۀ سیّد رکن اَلدّین یزدی مراجعه شود.
  3. ریشه ها و جلوهای تشیع و حوزۀ علمیّۀ اصفهان، ج۲، ص۸۸ به نقل از آثار ملّی اصفهان ، ص ۴۸۳.