این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید محمدمهدی بن سید علی بهشتی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۱۱ توسط Kh1.shabani (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح الگو)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مير محمد مهدى بهشتی فرزند مير سيد على پلاسيد، از علماى جليل القدر عصر صفوى و از مشاهير و بزرگان علمى زمان شاه عباس صفوى است كه صاحب كراماتی بوده و به زهد و تقوا شهرت داشته است.[۱]

معرفی

پدر او از علماى اصفهان و مدتى ساكن هندوستان بوده و به ترويج آيين تشيع همت گماشته است. در بازگشت همزمان با حكومت شاه عباس اول، به مخالفت با انگيزه هاى صوفيانه و مخصوصاً بعضى مخالفتهايى كه با احكام شريعت داشت، پرداخت و به صورت محترمانه و به بهانه تبليغ و با عنوان شيخ الاسلام به منطقه تنكابن اعزام گرديد. در سال 940 ق فوت ( شهادت ) نمود و در همان منطقه، در جايى به نام سادات محله به خاك سپرده شد و امروز داراى مرقد و ساختمان است. پس از آنكه پدرش، مير سيد على پلاسيد به تنكابن رفت، وی در اصفهان ماند و به تبليغ امور دينى مشغول شد و در امور شرعیه، مرجع مردم گرديد.

وفات

مزار وى در قبرستان پشت مصلى واقع است. البته، تاريخ وفات و محل دقيق دفن مير محمد مهدى معلوم نیست.[۲]

پانویس

  1. بهشتی، تحفت‌الاحباب، ص 56.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 314.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.