این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
حسن اهتمام
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
حسن اهتمام رهنانی (1298ق-1379ق) فرزند غلامحسين متخلص به« اهتمام»، شاعر اديب و هنرمند قرن چهاردهم قمری است.
زندگینامه
ولادت
او در سال 1298 قمری در قريه رهنان در اصفهان ديده به جهان گشود.
تحصیلات
وی تحصيلات مقدماتی خود را در مكتب خانه های قديم به انجام رسانيد و سپس در مدرسه ی چهارباغ به تحصيل علوم صرف، نحو و ديگر علوم حوزوی پرداخت. او در اوايل مشروطيت در راه آزادى، مشقات و زحماتى را متحمل شد و از اصفهان جلاى وطن كرد. وی برای ادامه ی تحصيلات راهی نجف شد و حدود چهار سال در محضر آخوند خراسانی بـه تحصـيل علــوم پرداخــت و در پــی درگذشــت آن عــالم بزرگوار به اصفهان بازگشت و از ادامه ی تحصيل منصرف شد و به صـنعت و تجـارت روی آورد.
او پس از مسافرتی به جنوب ايران، عازم هندوستان گرديد. حدود هيجده سال در آن حدود به سير و سياحت و تحصيل فنون صنايع پرداخت. با شـروع جنـگ جهـانی اول بـه ايـران بازگشت و در سال 1305 ش به اصفهان مراجعت كرد و به عزم اقامت، مشغول به كسب صنايع ابتكارى شد و تا پايان عمر در اصفهان ماند. همچنين در اثر تجربيات اين مسافرتها و نتيجه تحصيلات اوليه، وی به وادى عرفان روى آورد و در خلال اشتغال به كسب صنايع، به صنعت بديع نظم و نثر هم پرداخت و در اشعارش تخلص« اهتمام» نمود.[۱]
آثار
از « اهتمام» ديوان شعری شامل غزليات، رباعيات و منظومه های متفرقه به سال 1335 ش به كوشش كتابفروشی كمالى به چاپ رسيده است. وی طبعی روان و سرشار داشت و از او مجموعه شعری بنام ليلی و مجنـون به يادگار مانده كه در ديوان او به چاپ رسيده است.
ابیات زیر از اشعار اوست:
دوش پيــری در نظــر شــد جلــوه گــر | مهــــر رويــــش زد درون دل شــــرر | |
به چـه پيـری سـرخوش و روشـن ضـمير | چهــره روشــن تــر ز خورشــيد منيــر | |
مــرغ دل شــد در كمنــدش چــون مقــيم | ســرّ خــود گفــتم بــدو بــی تــرس و بــيم | |
گفــتمش چــون بــیخبــر بــردی دلــم | پــس ز رحمــت كــن تــو حــلّ مشــكلم [۲] |
كوشش در كلام فصيح عرب، همان اهتمام می شود كه شاعر اينگونه خـود را معرّفـی كرده است.
نشــان ز نقطــه ی موهــوم آن دهــان باشــد | هــزار نكتــه در آن نقطــه ی نهــان باشــد | |
ز وصف حسن تو در عجز خـويش معتـرفم | چو سوسن از همه اعضای مـن زبـان باشـد | |
چــه حاجــت اســت بيــان جمــال زيبايــت | ز بــس بديــده ی اهــل نظــر عيــان باشــد | |
بگــويم ار ز كفــم دل عنــان صــبر گرفــت | دل رميــده كجــا صــاحب عنــان باشــد [۳] |
به زه کشیده ز مژگان چون ناوک دلدوز | بگفتم احسن از این شصت و قوّت بازو | |
به غیر آهوی چشمش که هست شیر شکار | که دیده صید کند شیر شرزه را آهو[۴] |
وفات
وی در اول رجب سال 1379 ق برابر با نهم دى ماه 1338 ش وفات يافت و در تکیه زرگرها در تخت فولاد مدفون گرديد.[۵][۶]
استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا در وفاتش چنین سروده است:
نوشت از پی فوت او کلک برنا | ز نیکی حسن یاور اهتمامست |
ماده تاریخ وفات او به شمسی نیز چنین است:[۷]
در وفاتش گفت برنا مصرعی | با حسن شد سوی فردوس اهتمام |
پانویس
- ↑ اهتمام، دیوان اشعار، صص 2-1؛ مهدوی، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص 73.
- ↑ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص 73 ـ 74؛ هدايت، گلزار جاويدان، ج1، ص182.
- ↑ كازرونی، گلچين گلچينها، ص 225.
- ↑ اهتمام، دیوان اهتمام، صص 1 - 2؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 331؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص 128.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص 529.
- ↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 91.
- ↑ جموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 251-250.
منابع
- لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.