این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

محمدتقی عارف اصفهانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۱ توسط Kh1.shyrkhany (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح منبع)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آقا محمّد تقی اصفهانی متخلّص به «عارف» شاعر ادیب و عارف قرن سیزدهم هجری. در اصفهان متولّد شد و علم و ادب را نزد آقا محمّد کاظم واله اصفهانی آموخت. [۱]

معرفی

وی در جوانی به جوانی عطار دل سپرد و برای او شعر سرود. سپس برای تجارت به شیراز رفت و چند صباحی آنجا بود و به زین العابدین شیروانی (مست علی شاه) دست ارادت داد. او تا سال 1260ق در قید حیات بوده و ظاهراً پس از سفر به هندوستان وفات یافته است.

بیت زیر از اشعار اوست:

بر روی مهت زلف سیه ریخته دیدم روز و شب خود را به هم آمیخته دیدم[۲]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص258.
  2. تذکره دلگشا، صص 521 و 522؛ مجمع الفصحاء، ج5، ص 731 و 732؛ تذکره ریاض العارفین، ص454؛ طرائق الحقائق، ج3، ص294؛ تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1145.

منبع