این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدحسن بن محمدنصير منشی حسينی مرعشی اصفهانی
میرزا محمّد حسن منشی فرزند میرزا محمّد نصیر حسینی مرعشی ابن سیّد محمّد جعفر صافی شاعر، ادیب، منشی و خوشنویس قرن سیزدهم هجری است.[۱]
معرفی
وی از منشیان عهد فتحعلی شاه قاجار بود و در زمان سلطان محمّد میرزا (سیف الدوله قاجار) در دارالانشاء به فعالیت مشغول بود. در زمان محمّد شاه به منصب وقایع نگاری برگزیده شد. علاوه بر احاطه بر فنون ادب و انشاء، خط شکسته را نیز خوش می نوشت و غزل و قصیده را با مهارت می سرود.
این دو بیت از قصیده ای که در مدح منوچهر گرجی (معتمدالدوله) حاکم اصفهان سروده نقل می شود:
یا رب آن گیسوی مشکین نرسد هیچ گزندش | که هزاران دل عشاق اسیر است به بندش | |
هیچ دل نیست که آشفته نگردیده از آن مو | هیچ صیدی نبود خسته ز آسیب کمندش[۲] |
آثار
وی در سال 1232ق نسخه ای از کتاب «کلیات سعدی» را به خط نستعلیق در اصفهان نوشته است. کتاب در کتابخانه جامع گوهرشاد مشهد موجود است.
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.