این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید محمد رضوی خوانساری

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۱۵ توسط Kh1.fa.alizadeh (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح لینک)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سید محمد رضوی خوانساری

مير سيد محمد رضوی (1253ش - ١٣٧۴ق) متخلّص بـه فنـايی فرزنـد سید زین العابدین رضوی صاحب کتاب حسـام الشّـيعه عالم قرن سیزدهم و چهاردهم شمسی است.

زندگی‌نامه

وی در سـال ١٢۵٣ شمسـی درخوانسار ديده به جهان گشود. در چهار سالگی پـدر خـود را از دسـت داد و در ده سالگی راهی اصفهان شد و در پانزده سالگی از اصفهان به نجف اشرف عزيمت كرد و تحصيلات خود را ادامه داد.او از شاگردان محمدکاظم آخوند خراسانی و سيد محمدكاظم يزدی و سيد محسن تبريزی و ميرزا محمدعلی چهاردهی و حاج‌ میراحسین خلیلی و شريعت اصفهانی و شيخ ابراهيم اردبيلی و سيد ابوتراب خوانساری و سـيد محمد آل بحرالعلوم بوده و از برخی اساتيد ذكر شده صاحب اجازه بوده است.

او پس از پايان تحصيلات و رسيدن به درجه ی اجتهاد راهی ايران می شود و بـه اصفهان مراجعت می كند. فرزند او نيز از شعرای بزرگ مدفون در تخت فـولاد يعنـی سيد بهاءالدين رضوی خوانساری متخلّص به جهدی است كه در زمان حيات پدر از دنيـا رفتـه است.

آثار

از اين عالم و شاعر وارسته آثـار و تأليفـات متعـددی بـه يادگار مانده كه در تذكره ی خوانسار ۴٨ عنوان از آثار او درج گرديده اسـت كـه از آن جمله می توان به آثار زير اشاره كرد:

  1. درةالبيضا در شرح و حاشيه عروةالوثقی
  2. رساله عمليه دعوت الحق درجلد ٢
  3. دُرَر اليالی فی زادالايام و الليالی در ١٢ فصل ۴ ـ برهان المتقين در ٢ جلد ۴* برهان المتقين در ٢ جلد
  4. فرياد حسن در دو جلد
  5. مبشرات الفوأد در علائم ظهور(عربی)
  6. رساله درصلوات و فضايل آن(فارسی)
  7. منتخب در علائم ظهور
  8. سدرةالمنتهـی در سـه جلد
  9. طريق اقوم
  10. الرفوف الاصول
  11. گوهر الاعظـم فـی اسـم الاعظـم
  12. سبع منازل
  13. ديوان رضوی
  14. منظومه در علائم ظهور
  15. تذكرةالمتقين
  16. گلشن اسرار و رساله های متعدد در علوم و مباحث قرآنی.

از اشعار اوست:

به ديدن رخت ای ماه، مه اگـر بـه در آيـدرخ از خجالت رويـت گرفتـه دربـدر آيـد
به آرزوی تو جانـا گمـان مبـر كـه بپـيچم سر از مودت تو تا كه جان ز تن به در آيد[۱]

وفات

وی در سال ١٣٧۴ قمری فوت کرد و مزار اين عالم بزرگ در تكيه سـادات رضـوی تخت فولاد اصفهان است.[۲]

پانویس

  1. بخشی، يوسف، تذكره شعرای خوانسار، صص١۵۶، ٧؛ مهدوی، دانشـمندان و بزرگـان اصـفهان، ج ٢ ،۶١ ـ ۶۶٠.
  2. لطفی،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص۴۵۵.

منبع

  • تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.