محمد مهدی دولت آبادی

محمدمهدی دولت آبادی (متوفی 1262ق) فرزند محمدهادی، از علمای قرن سیزدهم هجری در اصفهان است.

معرفی

پدرش میر محمّد هادی بن عبدالکریم حسینی مرعشی تستری از علمای ساکن دولت آباد اصفهان بوده و در روز 28 شعبان 1234 وفات یافته است.

جدش عبدالکریم بن محمّد هادی مرعشی تستری نیز از علما و فضلای زمان بوده و به خط خود جلد اول کتاب "مرآه العقول" علّامه ملّا محمّد باقر مجلسی را در سال 1177ق کتابت نموده است.

آثار

از تألیفاتش: "جامع الفوائد" به فارسی در ادعیه، رساله در معامله محاباتی [تالیف 1183] و"الفوائد السنیه فی شرح العوامل المحسنیه" موجود است.

وفات

وی در سال 1262 ق وفات یافت و سنگ نوشته مزار میرزا محمد مهدی واقع در بیرون بقعه فاضل هندی چنین است:

سبحان من تفرد بالعز والبقاء وقهر عباده بالموت والفناء والصلاه علی محمّد وآله الاتقیاء و بعد قد ارتحل من الدار الفانیه الی الدار الباقیه السید الجلیل والسند النبیل، المجرد عن العلائق الجسمانیه، والمؤید بتأییدات الرحمانیه،الغریق فی بحار رحمه السبحانی، آقا میرزا محمّد مهدی ابن المرحوم المبرور المغفور السید الممجّد والمولی المؤیّد العالم الفاضل الکامل آقا میر محمّد هادی دولت آبادی طاب ثراهما فی شهر شعبان المعظم من شهور 1262.

از این خاندان، عالم فاضل کامل سیّد عبدالحسین دولت آبادی نیز در حوالی مزار فاضل هندی مدفون است که شرح حالش در دست نیست. سنگ نوشته مزارش چنین است:

هو الحی الذی لا یموت قد ارتحل من الدار الفانی الی الدار الباقی سیّد الانام وسند الایام فخر العلماء الاعلام وذخر الفضلاء الکرام العالم العلم العلام والفاضل الکامل الفهام المبری من کل شین الآقا الحاج سیّد عبدالحسین دولت آبادی الاصفهانی تغمدهما اللّه تعالی بغفرانه الرحمانی فی شهر جمادی الاخری من شهور سنه ثلاثمائه وتسع بعد الالف 1309

حاج سیّد عبدالحسین از این جهان

رفت یک سر تا بهشت جاودان

سید عالم ز نسل فاطمه

فاضل کامل ادیب نکته دان

صاحب فضل و کمالات بدیع

حاوی علم معانی و بیان

یک جهان تسلیم و یک عالم وفا

شد به خاک تیره در این خالدان

بود چون عبد حسین از روی صدق

در بهشت جاودانش شد مکان

بهر تاریخ وفاتش عقل گفت:

"حشر او شد با حسین اندر جنان"

منبع

گلزار فضیلت: مشاهیر تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، رحیم قاسمی، اصفهان، ناشر کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.