این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدباقر شریف طباطبایی قهی
حاج شیخ محمّدباقر قهی (1239ق-1319ق) از علما و رؤسای فرقه شیخیه معروف به «شیخ باقری» است.
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
معرفی
وی فرزند محمّد جعفر بن محمّد صادق بن عبدالقیوم بن اشرف بن محمّد ابراهیم بن ملّا محمّد باقر سبزواری (صاحب ذخیره) است که در روز 10 ربیع الاوّل در قریه «قهی» قهپایه اصفهان متولّد گردیده و در اصفهان به تحصیل پرداخت. پس از مدتی به حاج محمّد کریم خان کرمانی پیشوای شیخیه پیوسته و سالها در کرمان نزد او به سر برد و از طرف پیشوای خود مأمور ارشاد مردم در نائین و سپس در همدان گردید.
در همدان مخالفان شیخیه دست به آشوب زدند و او به ناچار راهی تهران شد و عاقبت الامر در جندق ساکن شد. او پس از فوت حاج کریم خان به مخالفت با فرزندش حاج محمّدخان کرمانی برخاسته مدعی ریاست بر شیخیان شد و فرقه او به «شیخی حاج باقری» مشهور شد.[۱]
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
1. «تحفه النجفیه»
2. «جواب شبهات وارده بر شیخ احمد»
3. «رساله در شرح نفس رحمانی»
4. «رساله در معاد»
5. «کلیات و اصطلاحات حکمت»
6. «مشاعر»
7. «بشارات»، مطبوع
8. «دره النجفیه»، دو جلد
9. «میزان در اصول عقاید»، مطبوع
10. «الاجتناب»
11. «اسرار الشهاده»
12. «جبر و تفویض»
13. «کفایه المسائل»
14. «رساله موضع»، مطبوع
15. «اصول فقه»[4][۲]
وفات
صاحب عنوان در 23 شعبان 1319ه.ق در جندق وفات یافته، جنازه او به مشهد مقدس حمل و در آنجا مدفون شد.[۳][۴]
پانویس
- ↑ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص89؛ فصلنامه فرهنگ اصفهان، شماره 25 و 26، بهار و تابستان 1382، صص 63-61.
- ↑ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 322 و 323؛ الکرام البرره، ج1، ص176؛ نقباء البشر، ج1، ص200؛ الذریعه (مجلدات مختلف)؛ خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص166.
- ↑ جندق و قومس در اواخر دوره قاجار، ص150.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص72.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.