این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عبدالله محیط سامانی
نسخهٔ تاریخ ۹ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۱۸ توسط Kh1.Abedi (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به ' اعلام اصفهان')
عبدالله سامانی متخلّص به «محیط» فرزند نورالله عمّان سامانی بن عبدالله ذرّه سامانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری است.
در سال 1290ق متولّد شده و نزد پدر و دیگران آداب شاعری و فنون ادب بیاموخت و پس از فوت پدر به شرحی که در تاریخ چهارمحال مذکور است لقب تاج الشّعرایی یافت.
مردی با اطلاع و خوش مجلس بوده و در اواخر عمر دچار فقر و پریشانی شده است.
این بیت از اشعار اوست:
| بهر دل بگذشتن از جان کار مردان است و بس | هر که در این ره قدم بنهاد مرد آن است و بس |
وفات
وی در اواسط جمادی الاولی سال 1355ق وفات یافت و در بالای قبر دهقان در سامان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش را جلال فرزانه چنین گفته است:
| رقم زد ز پی تاریخ کلک «فرزانه» | «محیط رحمت حق شد محیط عمانی» |
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.