عبدالجوادبن عبدالرحيم باغبادرانى اصفهانى

عبدالجواد بن عبدالرحیم باغبادرانی اصفهانی، [عالم عامل متبحّر، نحریر کامل، متکلم خبیر، از وعاظ و دانشمندان اواخر دوره قاجاریه] اصلاً از کوهگیلویه بوده ولی در باغبادران [که سابقا از دهات بزرگ لنجان بوده و به «باغ وردان» معروف است و اکنون به شهر تبدیل شده است] متولّد شده و در اصفهان نزد علماء و فضلاء این شهر کسب فیض نموده است. [او در اصفهان به وعظ و خطابه و تألیف و تحقیق مشغول بوده است.

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

[1. «بحر المعجزات» 2. «ریاض المناقب» 3. «شجره المحمّدیه» که در سال 1314ق به فارسی تألیف شده و در کتابخانه ملک تهران موجود است. [ 4. «الصاحب» درباره امام زمان علیه السلام به عربی در 3 جلد که به شماره های 248 و 249 و 250 در کتابخانه مسجد اعظم قم موجود است.5. «مقتل الآل» به عربی، از مقتل حضرت علی تا حضرت رضا علیهماالسلام که به شماره 385 در کتابخانه مسجد اعظم قم موجود است.6. «موقظ الغافلین»، ردّ بر بابیه و صوفیه در 3 جلد که به شماره های 646 و 647 و 653 در کتابخانه مسجد اعظم قم نگهداری می شود. 7. «نسائم الرّحمه» [به فارسی در اخلاق] که نسخه ای از آن در کتابخانه علاّمه مفضال جناب آقای حاج سیّد محمّدعلی روضاتی در اصفهان موجود است. [نسخه دیگری که شامل باب نخست کتاب است، به شماره 2/12863 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.]

گاهی شعر می سروده است. از اوست:

زینب چو دید رأس برادر به تشت زر نالان کشید آه شرربار از جگر

در بر درید جامه صبر و شکیب را گاهی به سینه می زد و می زد گهی به سر

می گفت ای شهید به خود غرقه یا حسین ای گوشه پاره جگر سیّد بشر

ای نور چشم حیدر و ای زاده بتول جسمت جدا فتاده و رأست به تشت زر

پانویس

2-

3-

4-

ص: 122