عبدالله امانی کرمانی

عبداللّه کرمانی، شاعر ادیب متخلّص به «امانی» از شعرای قرن یازدهم هجری.

معرفی

از اصفهان به هند مسافرت نموده و در آنجا در نزد میرجمله شهرستانی تقرّب یافته و با مُکنت و ثروت زیاد به اصفهان مراجعت نموده است. دیوانش متجاوز از دو هزار بیت است. تا سال 1041ق حیات داشته و در آن سال مادّه تاریخی جهت فوت میرداماد سروده است.(2)

این شعر از اوست:

ای حجاب تو حسن را ناموس/ ای نصیب از لب خیالت بوس

گرچه زشتیم از توایم آخر/ پای طاووس باشد از طاووس^[۱]^[۲]

پانویس

↑ تذکره نصرآبادی، ج1، ص439؛ الذریعه، ج9، ص94؛ ریاض الشّعراء، ج1، ص277.
↑ مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، ج4، ص309.

منبع

برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.

[1] تذکره نصرآبادی، ج1، ص439؛ الذریعه، ج9، ص94؛ ریاض الشّعراء، ج1، ص277.

[2] مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، ج4، ص309.

[۱]

[۲]

عبدالله امانی کرمانی

معرفی

پانویس

منبع

منوی ناوبری

جستجو