این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید محمدحسین غالب امامی اصفهانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۳۱ توسط Kh1.shabani (بحث | مشارکت‌ها) (ایجادصفحه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

میرزا محمّد حسین امامی اصفهانی متخلّص به «غالب» شاعر ادیب، پدرش از سادات امامی و مادرش از خاندان صفوی بوده و خود او در اصفهان متولّد شده و در جوانی به هندوستان رفته است.

معرفی

وی در بنگاله به مصاهرت نواب سرفرازخان صوبه دار آن ولایت درآمد. سپس به شاه جهان آباد رفته و از پادشاه گورکانی هند به لقب «غالب علی خان» ملقّب گردید و چهارده سال به فرمانروایی مشغول شد. در اواسط حکومت نادرشاه به ایران بازگشته و به سیاحت در شهرهای ایران پرداخت، عاقبت در اصفهان رحل اقامت افکنده و در انجمن ادبی مشتاق به مشاعره و مطارحه با آذر و مشتاق و صباحی پرداخت. سال وفات او به دست نیامد.

این شعراز اوست:

تپش دل مگر اظهار کند حال مراور نه کس نیست که گویدم تو حال مرا[۱][۲]

پانویس

  1. گلشن مراد، ص440؛ تذکره آتشکده، نیمه دوم، ص630؛تذکره روز روشن، ص584؛ تاریخ نصف جهان، ص142.
  2. مهدوی،اعلام اصفهان،ج2،ص805.

منبع

برگفته از:مهدوی،مصلح الدین،اعلام اصفهان،اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.