این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

محمدجعفر بن محمدصادق لاهیجی لنگرودی اصفهانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۸ توسط Kh1.mirzaei (بحث | مشارکت‌ها) (ایجاد صفحه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حاج محمّدجعفر بن محمّدصادق لاهیجی معروف به «لنگرودی» از اجلّه حکماء و افاضل مدرّسین فلسفه در قرن سیزدهم هجری که در اصفهان ساکن بوده است.[۱]

زندگی نامه

وی نزد جمعی از علمای اصفهان به تحصیل پرداخته است و فلسفه را نزد ملّا علی نوری تحصیل نموده است.[۲]

[استاد همایی میرزا ابوالقاسم مدرس خاتون آبادی و ملّا محراب گیلانی را از اساتید او دانسته است.[3] ولی شاگردی حاجی لنگرودی نزد میرزا ابوالقاسم مدرس مورد تردید است. لنگرودی در اصفهان مجلس درس برپای داشته و شاگردان زبده ای همچون آقا علی مدرس حکیم، آقا محمّدمهدی کلباسی، ملّا محمّد تنکابنی و آقا محمدرضا قمشه ای از او کسب فیض کرده‌اند.

شیخ محمّدحسین رشتی از نوادگان حکیم لنگرودی نقل می‌کردند:

«دست نوشته ای به خط حاج میرزا محمود کلباسی دیدم که نوشته بود: امروز که روز هفتم وفات مرحوم سیّد حجّهالاسلام شفتی است، حاج محمّدجعفر لنگرودی هم وفات یافتند. نماز مرحوم سیّد را فرزندشان حاج سیّد اسداللَّه خواندند و نماز حاج محمّد جعفر را حاجی محمّدابراهیم کلباسی خواندند».

مرحوم رشتی می افزاید:

«جنازه مرحوم لنگرودی به نجف اشرف انتقال یافته و درقبرستان وادی السّلام، نزدیک مقبره هود و صالح علیهما السلام دفن شد»[۳]

فرزندش میرزا محمّدکاظم از فقهاء قرن سیزدهم هجری است. میرزا حسین تحویلدار که معاصر اوست درباره او می نویسد:

«مرحوم حاجی محمّد جعفر لاهیجی، کهنه استاد بوده و پسرش مرحوم حاجی میرزا محمّدکاظم با فقهاء پیوند نمود، [صبیه مرحوم حاج محمّد مهدی) کلباسی را گرفت] طریق فقاهت را پیمود، باب علم پدر از اولادش مفتوح نشد.»[۴]

وی سرانجام در 9 ربیع الثانی 1260ق وفات یافته است.

آثار

کتب زیر از تألیفات و آثار اوست:

1. «رساله در اصالت وجود» [۵]

2. «حاشیه بر شرح جدید تجرید» که آن را بر بخش «الهیات» شرح تجرید و قوشچی و حاشیه خفری نوشته است. نسخه ای از آن به شماره 219 در کتابخانه اهدایی آقای مشکاه به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است و نام کاتب و تاریخ کتابت آن معلوم نیست. [۶]

3. «شرح حکمت العرشیه» که نسخه‌ای از آن نزد شیخ احمد شیرازی بوده و او قصد چاپ آن را داشته است. [۷]

4. «شرح مشاعر» که آن را در سال 1251ق به خواهش حاج میرزا آقاسی صدر اعظم محمّد شاه قاجار نوشته است. نسخه ای از آن در جمعه 9 جمادی الثّانی 1255ق کتابت شده و به شماره 302 جزو کتب اهدایی آقای مشکاه به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[۸]

نسخه دیگری از این کتاب که محمّدرضا تبریزی آن را در رمضان 1255ق در اصفهان کتابت کرده است، به شماره 740 در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است.[۹]

نسخه ای از «شرح مشاعر» لنگرودی به شماره 398/2 در کتابخانه مدرسه صدر بازار اصفهان موجود است که میرزاحسین گرجی در سال 1278ق به امر آقامیرزاعبدالکریم کتابت کرده است.[۱۰] نسخه دیگری نیز به شماره 3320 در کتابخانه مسجداعظم قم موجود است که در سال 1259ق کتابت شده است. [۱۱]

5. «شرح ابیات محمود دهدار» که میرزا حسین گرجی آن را کتابت کرده و به شماره 398/3 در کتابخانه مدرسه صدر بازار اصفهان موجود است.[۱۲]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص306.
  2. دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص433.
  3. مصاحبه غلامرضا نصرالهی با مرحوم شیخ محمّدحسین رشتی در 5 خرداد 1370ش.
  4. جغرافیای اصفهان، ص68.
  5. به نقل از مرحوم شیخ محمّدحسین رشتی.
  6. فهرست مشکاه، ج3، ص236.
  7. الذریعه، ج13، ص368.
  8. فهرست مشکاه، ج3، ص282.
  9. فهرست رضوی، ج4، ص192.
  10. فهرست صدر بازار، ج2، صص283 و 284.
  11. فهرست اعظم قم، ص264.
  12. فهرست صدر بازار، ج2، صص 283 و 284؛ سایر منابع: الکرام البرره، ج1، صص 239 و 257؛ ریحانه الادب، ج5، ص124؛ الذریعه، ج6، ص114 و ج21، ص206؛ معجم المؤلفین، ج9، ص148.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.