بدیع الزمان عباسی

بديع الزمان بن علیرضا عباسی ، خطاط شاعر ادیب، خط را نزد پدر مشق کرد و در شعر «بديعا» تخلص می نموده؛ تا سال ۱۰۳۵ حیات داشته ، دیوانش در کتابخانه سلطنتی سابق در تهران موجود است.^[۱]^[۲]

وفات

وی به جوانی وفات یافته و در تخت فولاد مدفون شد.

پانویس

↑ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص383 و 384؛ الذریعه، ج9، ص129؛ پیدایش خط و خطاطان، صص 141 و 142؛ احوال و آثار خوشنویسان، ج1، صص 99-97؛ تاریخ خط و خطاطان، ص66؛ دایرهالمعارف تشیع، ج3، ص150.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۶۸.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.

[1] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص383 و 384؛ الذریعه، ج9، ص129؛ پیدایش خط و خطاطان، صص 141 و 142؛ احوال و آثار خوشنویسان، ج1، صص 99-97؛ تاریخ خط و خطاطان، ص66؛ دایرهالمعارف تشیع، ج3، ص150.

[2] مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۶۸.

[۱]

[۲]

بدیع الزمان عباسی

وفات

پانویس

منبع

منوی ناوبری

جستجو