محمدباقر وحید بهبهانی

آقا محمّد باقر وحید بهبهانی بن ملّا محمّد اکمل اصفهانی ، از اکابر علمای امامیه و از مجتهدین طراز اوّل جهان تشیع، محیی اجتهاد در فقه شیعی، عالم زاهد متقّی بود.

زندگی نامه

وی در سال«۱۱۱۷ق »در اصفهان متولّد شده و نزد پدر به تحصیل پرداخت. همچنین از درس آقا سیّد محمّد طباطبائی بروجردی و سیّد صدرالدّین محمّد قمی بهره گرفت.

پس از وفات پدر و سقوط اصفهان به دست افاغنه، از اصفهان به بهبهان کوچ کرده و حدود 30سال در آن دیار به تدریس و تبلیغ و تحقیق مشغول شد. پس از آن به عتبات عالیات مهاجرت فرموده و در کربلا ساکن شد و به معارضه با شیخ یوسف بحرینی (صاحب حدائق) پیشوای اخباریان پرداخته و با برپائی جلسات علمی و تألیف و تحقیق بر او غلبه کرده و او را منزوی ساخت و طریقه اجتهاد را در آن دیار رواج داد.

مجلس درس او پربار و عمیق بود و دهها مجتهد عالیقدر از این محفل علمی برخاستند و شهرت و اعتبار «وحید بهبهانی» چنان شد که عنوان (آقا) به طور مطلق به او اختصاص یافته و اعقاب و احفادش به نام (آل آقا) معروف شدند.

همچنین در بین اهل فضل و اصحاب رجال و تراجم به «استاد الکل» شهرت یافت. لقب «وحید» را نیز استاد و پدر همسرش سیّدمحمّد طباطبائی بروجردی به او عطا کرد.

آثار

او تألیفات فراوانی از خود به جای نهاده است که از آن جمله:

۱. «حاشیه علی مدارک الاحکام»

۲. «حاشیه علی المعالم»

۳. «الفوائد الحائریه»

۴. «مصابیح الظلام» در شرح مفاتیح الشرایع^[۱]^[۲]

وفات

وحید بهبهانی در سال« ۱۲۰۵ق »وفات یافته و در رواق حرم مطهر امام حسین علیه السلام نزدیک قبور شهدای کربلا مدفون شد. مادرش فرزند نورالدّین محمّد بن محمّد صالح مازندرانی بوده و محمّد صالح داماد ملّا محمّد تقی مجلسی است.

پانویس

↑ علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، صص ۵۷۸-۵۷۴؛ معجم مؤلفی الشیعه، صص ۷۹ و ۸۰؛ شرح زندگانی استاد کل وحید بهبهانی، مرآه الاحوال، ج۱، صص ۱۴۹-۱۴۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۴۵ و ۴۶؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۱، ص۳۳۴؛ بیان المفاخر، ج۱، صص ۷۵ و ۷۶؛ قصص العلماء، صص ۲۰۹-۲۰۳؛ تذکره العلماء، صص ۱۴۰-۱۳۷؛ روضات الجنات، ج۲، ص۹۱؛ الکنی و الالقاب، ج۲، صص ۱۰۹ و ۱۱۰؛ فوائد الرضویه، ص۴۰۴؛ هدیه الاحباب، صص ۱۱۴ و ۱۱۵؛ ریحانه الادب، ج۱، ص۵۱؛ معجم المؤلفین، ج۹، ص۹۰؛ الاعلام، ج۶، ص۲۷۳؛ مکارم الآثار، ج۱، ص۲۲۰؛ تاریخ اصفهان (جابری)، صص ۳۱۰ و ۳۱۱؛ الذریعه: اغلب جلدها؛ دانشمندان سخن سرایان فارس، ج۴، صص ۷۹۶-۷۸۹؛ معجم المطبوعات، ج۱، ص۵۹۷؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۴۷۴؛ بغیه الطالب، ص۱۷۱؛ تتمیم امل الآمل، صص ۷۴ و ۷۵.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۰.

منبع

برگرفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان : گلدسته ،۱۳۸۴ش.

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.

[1] علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، صص ۵۷۸-۵۷۴؛ معجم مؤلفی الشیعه، صص ۷۹ و ۸۰؛ شرح زندگانی استاد کل وحید بهبهانی، مرآه الاحوال، ج۱، صص ۱۴۹-۱۴۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۴۵ و ۴۶؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج۱، ص۳۳۴؛ بیان المفاخر، ج۱، صص ۷۵ و ۷۶؛ قصص العلماء، صص ۲۰۹-۲۰۳؛ تذکره العلماء، صص ۱۴۰-۱۳۷؛ روضات الجنات، ج۲، ص۹۱؛ الکنی و الالقاب، ج۲، صص ۱۰۹ و ۱۱۰؛ فوائد الرضویه، ص۴۰۴؛ هدیه الاحباب، صص ۱۱۴ و ۱۱۵؛ ریحانه الادب، ج۱، ص۵۱؛ معجم المؤلفین، ج۹، ص۹۰؛ الاعلام، ج۶، ص۲۷۳؛ مکارم الآثار، ج۱، ص۲۲۰؛ تاریخ اصفهان (جابری)، صص ۳۱۰ و ۳۱۱؛ الذریعه: اغلب جلدها؛ دانشمندان سخن سرایان فارس، ج۴، صص ۷۹۶-۷۸۹؛ معجم المطبوعات، ج۱، ص۵۹۷؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۴۷۴؛ بغیه الطالب، ص۱۷۱؛ تتمیم امل الآمل، صص ۷۴ و ۷۵.

[2] مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۰.

[۱]

[۲]

محمدباقر وحید بهبهانی

محتویات

زندگی نامه

آثار

وفات

پانویس

منبع

منوی ناوبری

محمدباقر وحید بهبهانی

زندگی نامه

آثار

وفات

پانویس

منبع

منوی ناوبری

جستجو