این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید محمدحسین خاتون آبادی
سید محمدحسين خاتون آبادى فرزند عالم جليل حاج ميرزا محمود خاتون آبادى از علمــاء و ائمــه ى جماعــت(ف1352ه .ق). [۱]
زندگینامه
وى شــاعر، اديــب، دانشــمند و نسب شناس معاصر، متخلّص به آزاد در غره رمضان 1316 قمرى (مقـارن بـا 1274 شمسى) در محلهى پاقلعهى اصفهان به دنيا آمد. تحصـيلات خـود را در مدرسـه ى حقايق كه دومين مدرسهى جديد اصفهان در آن عصر به شمار مىآمد آغـاز كـرد و سپس به تكميل آن در مدارس قديمى همت گماشت. [۲] مدتى در مدرسه جده كوچك حجره گرفت و پس از آن عازم تهران شد و چندى در مدرسه شـيخ عبدالحسـين و مدتى در مدرسه آصفيه در يكى از حجرات آن ساكن و روزها در مدرسه سيروس به تحصيل علوم جديد پرداخت. پس از آن به نجف اشرف مشرف گرديد و تا اندازهاى فقه و اصول و مختصرى حكمت فرا گرفت.
چندى هم از روى علاقه به تحصيل طب قديم همت گماشـته و در مطـب ميـرزا عبدالباقى حكيم باشى تلمذ نمود. [۳]
در سال 1298 شمسى به اسـتخدام وزارت فرهنـگ در آمـد و در سـال 1334 شمسى مدير دبستان فردوسى اصفهان شد. [۴] در علوم متعدد بهرهاى وافر برده بـود و از اين رو آثار قابل توجهى در حدود پانزده جلد از او به يادگار مانده است.
آثار
1 ـ «جنگل مولى» در تاريخ
2 ـ «العالم والتمدن» در شرح يكى از خطبـه هـاى نهـج البلاغـه حضـرت علـى (عليهالسلام) و در مورد پيدايش آدم
3 ـ «اغصان طيبـه »، در شـرح احـوال سـادات و نقـل نسـب نامـه هـاى آنـان، نسبشناسى اين محقق و شاعر ارجمند جايگاه ويژهاى را در بين شعراى مدفون در تختفولاد به او اختصاص داده است.
4 ـ مسائل حساب و هندسه براى محصلين مدارس.
5 ـ ديوان اشعار.
او از جمله اعضاى انجمن ادبى شيدا بود و در اين انجمن مورد توجـه و تشـويق آخوند ملا عبدالكريم گزى واقع مىشد و خود از اساتيد شعر و ادب به شمار آمد. وى در نوزدهم ذىالقعده سال 1400 قمرى برابر با هفتم مهرمـاه 1359 شمسـى ديده از جهان فرو بست و در تكيهى خاندان خود، خاتونآبادى مدفون گرديد.
از اشعار اوست كه به مناسبت ميلاد باسعادت حضرت ولى عصر عجلاللّه تعـالى فرجهالشريف سروده است:
قــم الا يــا ايهــا الســاقى كــه شــد گــاه نشــاط | ريـــزد از پســـتان دايـــه ابـــر شـــيرِ انبســـاط | |
كــرده اطفــال ريــاحين دســت بيــرون از قمــاط | وقــت آن شــد تــا بــه طــرف ســبزه انــدازى بســاط | |
**** | ||
دل تهى سازى زغم، وز مى كنى لبريز جام | موســم عــيش و نشــاط اســت اى نگــار دلفريــب | |
وى رخـــت بربـــوده از دل صـــبر و آرام و شـــكيب | تـا بـه كـى در كـنج عزلـت از تفكّـر سـر بـه جيـب |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390، ص41.