نورالدین محمد حسین مجلسی چهره اصفهانی

ميرزا محمد حسين بن ميرزا حسنعلى ملقّب به نورالدين از شـعرا و اهـل وعـظ و منبر در اصفهان بود. معلم حبيبآبادى در مكارمالآثار سال تولّد او را 1274 قمـرى در اصفهان نقل كرده كه سالها در محلهى شمس آباد سكونت داشته اسـت .

زندگی نامه

او در اشعار چهره تخلّص مینمود و مردى خوش محاوره و خوش محضـر بـود و در مدرسه شمس آباد(از بناهاى جدش ميـرزا محمدتقى الماسـى ) امامـت جماعـت داشت. مرحوم همايى او را از جمله واعظان و شعراى آزادفكر اصفهان معرفى مىكند و از معاشران او سيد جمال واعظ و ميرزا نصراللّه ملكالمتكلّمين و سيد حبيـب اللّـه شاعر روضه خوان متخلّص به اشرف و ميرزا محمود خوانسارى واعظ روضـه خـوان ملقّب به صدرالمحدثين ياد مىكند. چنان در هزلگويى و هجا قوى بوده است كه عمـوم اشـخاص و بـويژه رقبـا و همكارانش از تيغ زبان او در هراس بوده اندو احياناً دوستان و مصاحبان نزديـك او هم از هجو و مطايبات او بىبهره نبوده اند .دو نمونه از هجويات او را مرحوم همـايى نگاشته است . آثار او شامل چندين كتاب و رساله از جملـه تـاريخ فهرسـت ملـل، كتـابى در اخلاق، نثر هزل، رسالهاى در هيئت و نجوم، رسالهاى در توحيد و روزنامهى انجمـن بلديه و اشعار فراوان ديگر... است.

وى در نيمهى رمضـان 1347 قمـرى وفـات يافـت و در تخـت فـولاد تكيـه ى خوانسارىها مدفون گرديد. ولى متأسفانه مزار او در سال 1373 هنگام مرمت تكيه از بين رفت.

اشعار

شـنيدم كـه طفلـى بـه عهـد شـباب		گــرو بــرده رخســارش از آفتــاب
ميـــان نكوطلعتـــان طـــاق بـــود		رخــش شــهره شــهر و آفــاق بــود
نى جانفزا داشت چـون سـيم خـام		رخـــى دلربـــاتر ز مـــاه تمـــام

منبع

کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص241