مدرسه دده خاتون

ویژگی های ذکر شده اثر توسط مرحوم مهدوی

سال ساخت	در عهد صفوی
آدرس	خیابان سیّد علی خان فعلی
وضعیت:	تخریب شده است.
علّت نام گذاری:	به نام بانی
کد مؤلف	AUTHORCODE00453AUTHORCODE

تحقیق مرحوم مصلح الدین مهدوی

مرحوم سید مصلح الدین مهدوی در کتاب اصفهان دارالعلم شرق اینگونه ذکر کرده اند: [مهدوی:] ظاهرا یکی از مدارس هفت گانه ی محله ی خواجو بوده و محل آن در کنار خیابان ثریّای قبلی قرار داشته است.

در کتاب نفیس گنجینه آثار تاریخی اصفهان صفحه 687 در پاورقی بنام این مدرسه ده خاتون اشاره نمود و آن را جزء هفت مدرسه خواجو معرفی می کند و می گوید: از جمله آثاری که در دوره صفویه بنا شده و تا اواخر عهد قاجاریه برقرار بوده مجموعه بناهایی است که بنام هفت مدرسه شهرت داشته و امروزه هم اراضی بایر آنها در مجاورت چرخاب و چهارسوق نقاشی بنام زمین های هفت مدرسه معروف است مدرسه دده خاتون یکی از هفت مدرسه مزبور بوده و اسامی سه مدرسه دیگر نیز به نام «اسفندیار بیک» و هم چنین «زینب بیگم» و «پری خان خانم» ضبط شده است.

در کتاب آثار تاریخی اصفهان (صفحه 28) محل آن را در محله چرخاب و گوید برحسب اجازه علمای وقت مصالح آن به مصرف ساختمان مساجد رسیده است.

بانی آن میرزا باقر باب الدشتی- پدر زن میر عماد الدین محمّد حسینی جد سادات خاتون آبادی است- که مشار الیه مدرسه را برای داماد خود بنیان نهاد.

[تاریخ فرهنگ اصفهان] محل این مدرسه بین کوچه سید علی خان و کوچه ثریا، در حدود کوچه عدل بوده و تا مدتها پیش ویرانه های آن به نام زمین های «قول تشن» معروف بوده است.

[کتاب حسین سلطان زاده] مدرسه مزبور که در محله چرخاب و چهار سوق نقّاشی واقع بود، به وسیله ی یکی از بانوان حرم تأسیس شد و پس از آنکه ویرانی در آن راه یافت، از آن مصالح برای بنای مسجدی تازه احداث، استفاده کردند.