این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدحسن بن محمدنصير منشی حسينی مرعشی اصفهانی
میرزا محمّد حسن منشی فرزند میرزا محمّد نصیر حسینی مرعشی ابن سیّد محمّد جعفر صافی شاعر، ادیب، منشی و خوشنویس قرن سیزدهم هجری است.[۱]
معرفی
وی از منشیان عهد فتحعلی شاه قاجار بود و در زمان سلطان محمّد میرزا (سیف الدوله قاجار) در دارالانشاء به فعالیت مشغول بود. در زمان محمّد شاه به منصب وقایع نگاری برگزیده شد. علاوه بر احاطه بر فنون ادب و انشاء، خط شکسته را نیز خوش می نوشت و غزل و قصیده را با مهارت می سرود.
این دو بیت از قصیده ای که در مدح منوچهر گرجی (معتمدالدوله) حاکم اصفهان سروده نقل می شود:
یا رب آن گیسوی مشکین نرسد هیچ گزندش | که هزاران دل عشاق اسیر است به بندش | |
هیچ دل نیست که آشفته نگردیده از آن مو | هیچ صیدی نبود خسته ز آسیب کمندش[۲] |
آثار
وی در سال 1232ق نسخه ای از کتاب «کلیات سعدی» را به خط نستعلیق در اصفهان نوشته است. کتاب در کتابخانه جامع گوهرشاد مشهد موجود است.
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.