عبدالحسین نعمت اللهی پاقلعه‌ای

میرزا عبدالحسین نعمت الهی،(1286ق -1334ق) فاضل عارف، از عرفای پاقلعه اصفهان و از سادات خاندان خاتون آبادی است.

زندگی نامه

وی در نزد پدر و عمویش میرمحمدهادی نعمت الهی تربیت یافت و در دوره حیات پدر، هدایت طالبان و سالکان طریقت را به عهده داشت. وی را فردی « جامع صفات حسنه مستحسنه و دارای کمالات صوریه و معنویه، بسیار صبور و علیم و فاضل و حکیم و در حسن خلق و وفا و انفاق و فروتنی عدیم النظیر، رفتار و کردارش هادی و مرشد هر پیر و برنا و یگانه آفاق بود »         

ولادت

میرزا عبدالحسین متولد آخر ربیع المولود سال 1286ق است که در فضل و کمال و صدق و صفا صاحب مقامات عالیه بود.

خاندان

وی فرزند میرمحمد اسماعیل نعمت الهی فرزند میرزا محمد فرزند آقا میرزا ابوالقاسم مدرس خاتون آبادی است. پدرش میرمحمد اسماعیل حدود دوازده سال منصب راهنمایی و ارشاد سلسله نعمت الهی اصفهان را بر عهده داشت و در سال 1323ق در گذشت و در تکیه آغاباشی تخت فولاد به خاک سپرده شد.

وفات

   سرانجام این فاضل عارف در سال 1334ق در سنین جوانی درگذشت و در تکیه آغاباشی تخت فولاد کنار پدر و برادرش به خاک سپرده شد.  

منبع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.