این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدرضا بن محمدباقر مجلسی
ملّا محمّدرضا مجلسی، فرزندعلّامه ملّا محمّد باقر عالم فاضل و محدّث محقّق واز علمای قرن دوازدهم هجری است.
معرفی
او در اصفهان متولد گردیده و نزد پدر عالیقدر خود و علمای اصفهان به تحصیل پرداخت. او عالمی حمیده خصال و عالی همت بود و شاه سلطان حسین صفوی و امراء دولت او و علماء در احترام و تکریم او اهتمام داشتند.
وی از جمله علمایی بود که در افتتاح مدرسه چهارباغ اصفهان در سال 1122ق حضور داشت.
در فقه، حدیث و ادبیات خصوصا انشاء مهارتی به سزا داشت و شعر نیز می سرود و خطوط ثلث و نسخ را خوش می نوشته است.
آثار
این کتاب ها از اوست:
1. «ارشاد الحنفاء فی وصف الخلفاء»؛
2. «معراج النفس» در انشاء
برخی از شاگردان پدراو، در آخر مجلّد اوّل کتاب «من لا یحضره الفقیه» در ماه ربیع الاوّل سال 1112ق به او اجازه روایت داده اند.[۱] [۲]
وفات
وی سرانجام مقارن فتنه افغان در اصفهان وفات یافته و در بقعه علّامه مجلسی جنب مسجد جامع اصفهان مدفون شد.
پانویس
- ↑ زندگینامه علّامه مجلسی، ج2، صص 330-332؛ مزارات اصفهان، ص36؛ الکواکب المنتشره، ص262؛ تذکره غنی، ص57؛ مرآت الاحوال جهان نما، ج1، ص125؛ الذریعه، ج9، ص 363 و ج21، ص237 و ج26، ص42؛ تلامذه العلّامه المجلسی، ص99؛ وقایع السنین و الاعوام، صص 564 و 553؛ تاریخ و سفرنامه حزین، ص210؛ علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، صص 525-527؛ احوال و آثار خوشنویسان، ج4، ص1169.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص91_90.
منبع
برگفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.