عباسعلی ادیب حبیب آبادی

فقیه، ریاضی‌دان، عالم فاضل مرحوم آیةالله شیخ عباسعلی ادیب حبیب‌آبادی یکی از علمای مبرّز اصفهان و مدرّسین مشهور حوزه علمیّه بود که به دعوت مرحوم آیةالله خراسانی عهده‌دار تدریس «رسائل» و «مکاسب» در مدرسه چهارباغ اصفهان شد.(۱)(۱)- گلزار فضیلت، ص ۲۷۶.)ولادت و تحصیلاتعالم بزرگوار آیةالله شیخ عباسعلی ادیب در سوم ماه جمادی‌الاولی سال ۱۳۱۵ قمری در حبیب‌آباد برخوار اصفهان،(۲) چشم به جهان گشود.(۲). «حبیب‌آباد» از روستاهای برخوار اصفهان است که در سال¬های اخیر با عنوان شهر حبیب‌آباد شناخته می‌شود.وی تحصیلات ابتدایی، مقدمات و ادبیات عرب را در زادگاه خویش فراگرفت؛ از مهم‌ترین اساتید ایشان در این مرحله می‌توان از دانشمند معظّم مرحوم میرزا محمّدعلی معلّم حبیب‌آبادی صاحب کتاب ارزشمند «مکارم¬الآثار» نام برد.آیةالله ادیب در سن بیست‌ودوسالگی جهت تکمیل تحصیلات و کسب معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام وارد حوزه علمیّه اصفهان شد و با تلاش پی گیر، استعداد خدادادی و استفاده از محضر اساتید مختلف، به‌زودی پله‌های ترقی را طی نمود و به مدارج عالی علمی و اخلاقی رسید.حضرات آیات سیّد محمّد نجف‌آبادی و شیخ محمّدرضا نجفی اصفهانی در حدود سن چهل‌سالگی مرحوم آیةالله ادیب، تصریح به مقام اجتهاد ایشان نمودند؛ سپس این دو اجازه، به تأیید آیةالله العظمی سیّد ابوالحسن اصفهانی نیز رسید. (سیمای صالحان، ص ۱۸۰)استادانبرخی از اساتید ایشان در اصفهان، عبارتند از آیات و حجج‌:ـ سیّد احمد اصفهانی؛ـ شیخ محمّدرضا نجفی اصفهانی؛ـ شیخ علی یزدی؛ـ شیخ محمّد حکیم خراسانی؛ـ سیّد محمّد نجف‌آبادی؛ـ سیّد مهدی درچه¬ای؛شاگردانآیةالله ادیب در مدارس مختلف اصفهان مانند «مدرسه امام صادق علیه السلام»، «مدرسه نیم آور»، «مدرسه صدر» و «مدرسه جدّه¬بزرگ» به تدریس اشتغال داشت.شاگردان بسیاری از محضر این عالم بزرگوار بهره بردند که برخی از آنان (۳)، عبارتند از یات و حجج‌:۳- برای چینش و گزینش اسامی شاگردان آیةالله ادیب و برخی از دیگر اعلام معاصر اصفهان، بیشتر توجّه به افرادی بوده که در منابع دیگر کمتر نام‌برده شده و یا این‌که در مصاحبه حضوری نگارنده با آنان، تصریح به شاگردی خود نموده‌اند.۱ـ مرحوم سیّد ابوالحسن بدری (م ۱۳۹۱ ش).گلزار مقدّس، ص ۲۳۵.۲ـ شیخ ابوالفضل اکبری خورزوقی مدّظلّه¬العالی.مصاحبه تلفنی نگارنده با ایشان در نیمه دوم شهریورماه ۱۳۹۳ ش.۳ـ شیخ احمد روحانی (شیخ‌الاسلام).ر.ک: بزم معرفت، ص ۲۴۶.۴ـ مرحوم شیخ اسماعیل اکبری خورزوقی (۱۳۰۳ ـ ۱۳۹۲ ش).مصاحبه با حجّةالاسلام شیخ ابوالفضل اکبری خورزوقی در نیمه دوم شهریورماه ۱۳۹۳ ش.۵ـ شیخ محمّدباقر آصفی نجف¬آبادی مدّظلّه¬العالی.مصاحبه با ایشان در نیمه اول دی¬ماه ۱۳۹۳ ش، مدرسه صدر بازار.۶ـ مرحوم سیّد محمّدتقی مدنی چهارسوقی (۱۳۰۸ ـ ۱۳۹۲ ش)۷ـ سیّد جواد ابطحی سدهی دام‌ظلّه¬العالی.اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۳۹۷.۸ـ شیخ جعفر الهی نجف‌آبادی.ر.ک:بزم معرفت، ص ۲۲۰.۹ـ استاد حبیب ‌الله فضائلی سمیرمی (۱۳۰۱ ـ ۱۳۷۶ ش).اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۴۲۱.۱۰ـ سیّد حسن فقیه امامی اصفهانی (۱۳۵۴ ـ ۱۴۳۲ ق)اختران فضیلت، ج ۲، ص ۵۱۴.۱۱ـ سیّد حسین مهاجر دام‌ظلّه¬العالی.شرح¬حال خودنوشت (مخطوط).۱۲ـ شیخ عباسعلی معینی کربکندی دولت آبادی؛مصاحبه با ایشان در بهمن ۱۳۹۸ اصفهان۱۳- میرزا عنایةالله نجفی (م ۱۳۸۱ ش). ر.ک: گلزار مقدّس، ص ۱۳۶.۱۴ـ مرحوم شیخ کرمعلی صالحی خمینی‌شهری (م ۱۳۷۷ ش).این عالم فاضل خدوم و درعین‌حال گمنام در مدرسه جدّه¬بزرگ حجره داشت و او را حقّی عظیم بر این نویسنده است. در آغازین سال‌های طلبگی و عصرهای گرم تابستان قسمتی از ادبیّات را به‌صورت خصوصی ـ با طلبه‌ای فلاورجانی ـ در نزد وی فراگرفته‌ام؛ برای آشنایی بیش‌تر با این عالم صالح، ر.ک: کتاب «خمینی‌شهر شهری که از نو باید شناخت»، ص ۱۶۷.۱۵ـ شیخ محمّدعلی اعتزازیان (م ۱۳۵۰ ش).ر.ک: شرح مجموعه گل، ص ۳۹.۱۶ـ شیخ محمّدعلی شریعتی نصرآبادی (۱۳۱۹ ـ ۱۴۰۷ ق).به نقل «عالم عامل» (شرح¬حال مرحوم حجةالاسلام والمسلمین شیخ محمّدعلی شریعتی نصرآبادی) به قلم احمدرضا نصر (مخطوط).۱۷ـ شیخ محمّد محزونیه (۱۲۷۵ ـ ۱۳۸۷ ش)مرحوم آیةالله محزونیه ـ با مراتب علمی بالایی که داشتند ـ در یکی از ماه‌های رمضان دهه شصت شمسی برای تبلیغ به زادگاه این نویسنده ـ روستای سیان جرقویه ـ مشرّف شده بودند و این مطلب بعدها باعث اولین نقطه آشنایی نویسنده با ایشان شد. مرحوم آیةالله محزونیه شب‌ها در ایوان بیرونی مدرس مدرسه صدر بازار اقامه جماعت می‌نمودند و نویسنده نیز به‌اتفاق هم حجره خویش فاضل گرامی حضرت حجّةالاسلام والمسلمین شیخ حیدر بهرمن ـ که امروز در شمار فضلای حوزه علمیّه قم هستند ـ در نماز جماعت وی شرکت می‌نمودم.۱۸ـ سیّد مرتضی هاشمی طالخونچه¬ای دام‌ظلّه¬العالی.مصاحبه با آیةالله سیّد مرتضی هاشمی طالخونچه¬ای سی و یکم شهریورماه ۱۳۹۳ ش.۱۹ـ شیخ نصرالله قضائی نجف‌آبادی (۱۲۷۹ ـ ۱۳۶۴ ش).ر.ک: شرح مجموعه گل، ص ۲۹۶.