سید محمدحسین غالب امامی اصفهانی

میرزا محمّد حسین امامی اصفهانی متخلّص به «غالب» شاعر ادیب، پدرش از سادات امامی و مادرش از خاندان صفوی بوده و خود او در اصفهان متولّد شده و در جوانی به هندوستان رفته است.

معرفی

وی در بنگاله به مصاهرت نواب سرفرازخان صوبه دار آن ولایت درآمد. سپس به شاه جهان آباد رفته و از پادشاه گورکانی هند به لقب «غالب علی خان» ملقّب گردید و چهارده سال به فرمانروایی مشغول شد. در اواسط حکومت نادرشاه به ایران بازگشته و به سیاحت در شهرهای ایران پرداخت، عاقبت در اصفهان رحل اقامت افکنده و در انجمن ادبی مشتاق به مشاعره و مطارحه با آذر و مشتاق و صباحی پرداخت. سال وفات او به دست نیامد.

این شعراز اوست:

تپش دل مگر اظهار کند حال مرا

ور نه کس نیست که گویدم تو حال مرا

وفات

میرزا محمّد حسین امامی اصفهانی در تکیه مصلی در تخت فولاد به خاک سپرده شده است ولی از سال وفات وی اطلاعاتی در دست نیست.

منبع

مهدوی،مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)،اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.