جلال الدین محمد صاعدی

خواجه جلال الدّین محمّد صاعدی، از شعرا و سخنوران قرن دهم هجری، و از بزرگان آل صاعد بوده است. این بیت از او است:

صبری که بود اندر دلم، رفت از غمت یکبارگی

اکنون من و کنج غمت، خو کرده با بی چارگی

وفات

در سال 943ق وفات یافته است.

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.