بهاءالدین کاشانی اصفهانی

شیخ بهاءالدّین کاشی عالم فاضل محدّث، در اواخر عهد صفویه می زیسته و در اصفهان ساکن بوده است.

معرفی نامه

سرانجام در سال 1137ه.ق در اصفهان به دست افاغنه شهید شد. اعقاب او در کاشان ساکن هستند. مقبره اش در قبرستان سنبلستان (چملان) اصفهان بوده که در اوایل قرن چهاردهم شمسی از بین رفته است.

(گویند:) از شاگردان علّامه ملّا محمّد باقر مجلسی بوده است.

آثار

وی تألیفاتی داشته که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. «شرح صحیفه سجادیه»

2. «شرح نهج البلاغه».

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.