حسن دری

حسن دری از علمای اصفهان در قرن سیزدهم قمری است. وی مدّتی مُعین مجلس فتوا و قضای آیت اللّه حاج آقا نور اللّه نجفی بود و خود او هم مستقلا مسند ریاست شرعی داشت. روزها در مسجد خان تلواسکان نماز جماعت می خواند و جمعی کثیر به او اقتدا می کردند.

معرفی

مرحوم میرزا حسن خان جابری انصاری می نویسد:

«در خُردی، بنده با آن مرحوم در مسجد نو نزد مرحوم درّی هم درس بودیم»

حاج ملاّ حسن از فقها و مجتهدان مسلّم زمان خود و شاگردان حاج شیخ محمّدباقر نجفی بود. وی مدّتی مُعین مجلس فتوا و قضای آیت اللّه حاج آقا نور اللّه نجفی بود و خود او هم مستقلا مسند ریاست شرعی داشت. روزها در مسجد خان تلواسکان نماز جماعت می خواند و جمعی کثیر به او اقتدا می کردند. او سرانجام اقامه جماعت و مسند ریاست شرعی را رها کرد و انزوا پیشه نمود. مرحوم جابری در شرح حال او می نویسد:

«عالمی زاهد و فقیهی فقیر و قانع; و با قناعت، مناعتی داشت که بزرگان دنیا را به هیچ نمی انگاشت. فقه استدلالی به پارسی نوشته ... تحصیلش نزد مرحوم حاج شیخ محمّد باقر (نجفی) و مجتهدی ماهر و بی اعتنا (به دنیا)، تا چند سال قبل از وفاتش عمامه بر سر نمی گذارد و با کلاه زراعتی بود. چند سفر به حجّ و زیارت و مشاهد مشرفّه، پیاده رفت.

به تواتر شنیده شد، سفر مشهدش، سه شب خدّام حرم، حضرت امام رضا علیه السلام را به خواب دیده بودند (که فرموده بود:)

حاج ملاّ حسن به زیارت می آید،  بروید استقبالش. شبی هم که بغته فوت و دفن شد، پسر حاج ملاّ اسماعیل نقنه ای (که) قبلاً مرده بود به خواب مادرش آمده (و گفته بود) که ما معذّب بودیم، به برکت دفن حاج ملاّ حسن آزاد شدیم.»

وفات

«غیاب الکوکب الدرّی» تاریخ وفات اوست که مرحوم جابری سروده است. او در تكيه ملک واقع در تخت فولاد مدفون است.