محمدحسین امین سیچانی

شيخ محمدحسين امين سيچانى فاضل ،اديب، فرزند ملارضا فرزند مـلا حسـن در حدود 1248 شمسى در اصفهان ديده به جهان گشود.

زندگی نامه

مرحوم مهـدوى بـا اشـاره ى مختصرى به اين عالم و شاعر معاصر خود او را شيخ حسين امينى سيچانى متخلّص به مذنب معرفى مى كند. محله ى سيچان در زمان نگارش تذكره ى مهدوى جزء شـهر محسوب نمى شده است ،از اين رو در تذكره مى نويسد: «در قصبه ى سيچان سـكونت دارد و گاهى به شهر رفت و آمد مى نمايد طبع شعرى دارد لكن كم شعر مى گويد»

وى از علماى روحانى محله ى سيچان بود كه در طى عمر پربركـت حـدود 110 ساله اش با زراعت و باغدارى امرار معاش مى نمود و محل زارعتش در محل چهارراه شريعتى اداره ى آگاهى فعلى بوده است.

از اساتيد او مـى تـوان بـه آيةاللّه سيد محمدباقر درچه اى و مرحوم آقا نجفى اصفهانى و حاج آقا نوراللّه اصفهانى كه در مـدارس چهارباغ و صدر بازار تـدريس داشـته انـد اشـاره نمود.

حجةالاسلام حاج آقا رضا امين امـام جماعـت مسجد پاچنار سيچان فرزند خلف ايشان است. وى در مورد مرحوم پدر خود مى گويد: ايشان فقط بـه منبر وعظ و روضه خوانى مصائب اهلبيت علاقه نشان مى داد و امام جماعت بودن را مسؤوليتى سـنگين و مهـم مـى دانسـت .

طبـع شـعر روانـى داشـت و در غزل هـايش مذنب(گنهكار) تخلّص مى نمود. وى در سال 1358 شمسى ديده از جهان فرو بسـت .و در تكيه ى ملا قدير واقع در پشت قبرسـتان مصـلى در كوچـه شـهيد شـاطرگلى نزديك مرحوم پدرشان حاج ملا رضا دفن گرديد.

مرحوم مهدوى اين سه بيت را در تذكره ى خويش از او نقل كرده است:

گفتم به زلـف او كـه هنـدو وگـر نـه اى		خورشيد را ز چيست كه در بر گرفتهاى؟
اى خال گوشه ى لبش اين تشنه ى وصال		جان داد و جا تو بر لب كوثر گرفتـه اى؟

بديهى است اين ابيات از غزلى برگفته شده و مرحوم مهـدوى صـرفاً بـر اسـاس شنيده ها آن را نگاشته است. همچنين حجةالاسلام امين فرزند ايشان اين بيـت را از پدرشان در خاطر داشت:

زاهدان در طلب حور و قصـورند وليـك

عارفان ديـده بـه اميـد وصـالش دارنـد

بر سنگ مزار او نيز اين رباعى كه خود سروده است ديده مى شود:

مــن مــذنب و از اهــالى ســيچانم		ايــن درد گنــاه درد بــى درمــانم
هرچنـد بـه فاميـل اميـنم خواننـد		نقدى به كفم نيست به جز عصـيانم

منابع

مهدوى، تذكره ى شعراى معاصر اصفهان، ص441

بر گرفته ازکتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390،صص535-536.