این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالغفار تویسرکانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
عبدالغفار بن سیّد محمّدحسین تویسرکانی، عالم فاضل جلیل و مجتهد بارع. [از علمای عالیقدر اواخر دوره قاجاریه]  
عبدالغفار بن سیّد محمّدحسین تویسرکانی، عالم فاضل جلیل و مجتهد بارع. [از علمای عالیقدر اواخر دوره قاجاریه]  


=معرفی=
==معرفی==
در تویسرکان متولّد شده و در سال 1266ق به اصفهان مهاجرت نمود. و نزد ملاّ حسینعلی تویسرکانی، آقا سیّد حسن مدرس و دیگران تحصیل کرده و از استاد اوّل و آقا میرزا محمّدباقر چهارسوقی (صاحب روضات) اجازه دریافت نموده است.
در تویسرکان متولّد شده و در سال 1266ق به اصفهان مهاجرت نمود. و نزد ملاّ حسینعلی تویسرکانی، آقا سیّد حسن مدرس و دیگران تحصیل کرده و از استاد اوّل و آقا میرزا محمّدباقر چهارسوقی (صاحب روضات) اجازه دریافت نموده است.


سطر ۷: سطر ۷:
<br />
<br />


=آثار=
==آثار==
کتب زیر از تألیفات اوست:
کتب زیر از تألیفات اوست:


سطر ۱۳: سطر ۱۳:
<br />
<br />


=وفات=
==وفات==
سرانجام در 22 ربیع الثّانی 1319ق وفات یافته و در تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص33؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص779؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص97؛ الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص170؛ نقباء البشر، ج3، ص1147.</ref>
سرانجام در 22 ربیع الثّانی 1319ق وفات یافته و در تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص33؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص779؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص97؛ الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص170؛ نقباء البشر، ج3، ص1147.</ref>


سطر ۲۰: سطر ۲۰:
او پای خود نهاد به جمع و چنین سرود: «افسوس افقه العلماء از جهان برفت»<ref>'''مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،''' ج4، ص273</ref><br />
او پای خود نهاد به جمع و چنین سرود: «افسوس افقه العلماء از جهان برفت»<ref>'''مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،''' ج4، ص273</ref><br />


=پانویس=
==پانویس==
<references />
<references />



نسخهٔ ‏۲۹ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۵۶

عبدالغفار بن سیّد محمّدحسین تویسرکانی، عالم فاضل جلیل و مجتهد بارع. [از علمای عالیقدر اواخر دوره قاجاریه]

معرفی

در تویسرکان متولّد شده و در سال 1266ق به اصفهان مهاجرت نمود. و نزد ملاّ حسینعلی تویسرکانی، آقا سیّد حسن مدرس و دیگران تحصیل کرده و از استاد اوّل و آقا میرزا محمّدباقر چهارسوقی (صاحب روضات) اجازه دریافت نموده است.

او هم درس صاحب روضات بوده و از مشوقین او در تألیف کتاب «روضات الجنّات» است. جمعی از خواصّ طلاّب و تُجّار و اخیار اصفهان مرید او بودند و خود او در مسجد حاج محمّدجعفر آباده ای اقامه جماعت می نمود.

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «بشاره المذنبین» در اعتقادات به فارسی، که نسخه آن به شماره 7325 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی موجود است.[۱] 2. «حقیقت ایمان» در اعتقادات، به فارسی، که به شماره 7550 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[۲] 3. «الجراب» کتابی کشکول مانند.

وفات

سرانجام در 22 ربیع الثّانی 1319ق وفات یافته و در تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون شد.[۳]

مادّه تاریخ وفاتش این است:

او پای خود نهاد به جمع و چنین سرود: «افسوس افقه العلماء از جهان برفت»[۴]

پانویس

  1. فهرست مرعشی، ج19، ص126؛ تراجم الرجال، ج1، ص311.
  2. فهرست مرعشی، ج19، صص 354 و 355.
  3. رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص33؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص779؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص97؛ الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص170؛ نقباء البشر، ج3، ص1147.
  4. مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج4، ص273


منبع

برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.