این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سلیمان بیگ اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح پانویس)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''سلیمان بیگ نوه محب علی بیگ لَلِه'''، شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص325.</ref>         
{{رده‌بندی‌نشده}}


== معرفی ==
'''سلیمان بیگ نوه محب علی بیگ لَلِه'''، شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است. <ref> نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، ص44؛ حسین صبا، تذکره روز روشن، ص367؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص677 و 678.</ref>        
وی از رجال و اعیان مورد احترام دوره صفویه بوده و مشرب صوفی گری و درویشی داشته و همچون پدر و جدّش متولّی مسجد جامع کبیر عباسی [مسجد شاه = [[مسجد امام]] فعلی] در اصفهان بوده است.
 
==معرفی==
وی از رجال و اعیان مورد احترام دوره صفویه بوده و مشرب صوفی گری و درویشی داشته و همچون پدر و جدّش متولّی مسجد جامع کبیر عباسی [مسجد شاه = [[مسجد امام]] فعلی] در اصفهان بوده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص325.</ref>


این بیت از اشعار  اوست:
این بیت از اشعار  اوست:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب|حیرت افزاست خیال سر زلفت چندان|که به خود گم چو سیاهی به شب تار شدم <ref> تذکره نصرآبادی، ج1، ص44؛ تذکره روز روشن، ص367؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص677 و 678.</ref>}}
{{ب|حیرت افزاست خیال سر زلفت چندان|که به خود گم چو سیاهی به شب تار شدم }}


{{پایان شعر}}<br />
{{پایان شعر}}<br />
سطر ۱۴: سطر ۱۶:


==منبع==
==منبع==
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۳۵

سلیمان بیگ نوه محب علی بیگ لَلِه، شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری است. [۱]        

معرفی

وی از رجال و اعیان مورد احترام دوره صفویه بوده و مشرب صوفی گری و درویشی داشته و همچون پدر و جدّش متولّی مسجد جامع کبیر عباسی [مسجد شاه = مسجد امام فعلی] در اصفهان بوده است.[۲]

این بیت از اشعار اوست:

حیرت افزاست خیال سر زلفت چندانکه به خود گم چو سیاهی به شب تار شدم


پانویس

  1. نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ج1، ص44؛ حسین صبا، تذکره روز روشن، ص367؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص677 و 678.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص325.

منبع