این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حسن اهتمام»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اصلاح منبع و پانویس) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش از کتاب دانشنامه ، تیتر بندی، الگو، لینک، رده) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات | {{نیازمند جعبه اطلاعات}}{{نیازمند تصویر}}[[پرونده:H-ehtemam.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|'''حسن اهتمام'''، شاعر، اديب و هنرمند قرن چهاردهم قمری است.]] | ||
'''حسن اهتمام''' | '''حسن اهتمام رهنانی''' (1298ق-1379ق) فرزند غلامحسين متخلص به« '''اهتمام'''»، شاعر اديب و هنرمند قرن چهاردهم قمری است. | ||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
در اوايل مشروطيت برای ادامه ی تحصيلات راهی نجف شد و | ===ولادت=== | ||
منصرف شد و به صـنعت و تجـارت روی آورد. | او در سال 1298 قمری در قريه رهنان در اصفهان ديده به جهان گشود. | ||
پس از مسافرتی به جنوب | ===تحصیلات=== | ||
وی تحصيلات مقدماتی خود را در مكتب خانه های قديم به انجام رسانيد و سپس در [[حوزه علمیه امام صادق (ع) اصفهان|مدرسه ی چهارباغ]] به تحصيل علوم صرف، نحو و ديگر علوم حوزوی پرداخت. او در اوايل مشروطيت در راه آزادى، مشقات و زحماتى را متحمل شد و از اصفهان جلاى وطن كرد. وی برای ادامه ی تحصيلات راهی نجف شد و حدود چهار سال در محضر آخوند خراسانی بـه تحصـيل علــوم پرداخــت و در پــی درگذشــت آن عــالم بزرگوار به اصفهان بازگشت و از ادامه ی تحصيل منصرف شد و به صـنعت و تجـارت روی آورد. | |||
او پس از مسافرتی به جنوب ايران، عازم هندوستان گرديد. حدود هيجده سال در آن حدود به سير و سياحت و تحصيل فنون صنايع پرداخت. با شـروع جنـگ جهـانی اول بـه ايـران بازگشت و در سال 1305 ش به اصفهان مراجعت كرد و به عزم اقامت، مشغول به كسب صنايع ابتكارى شد و تا پايان عمر در اصفهان ماند. همچنين در اثر تجربيات اين مسافرتها و نتيجه تحصيلات اوليه، وی به وادى عرفان روى آورد و در خلال اشتغال به كسب صنايع، به صنعت بديع نظم و نثر هم پرداخت و در اشعارش تخلص« اهتمام» نمود.<ref>اهتمام، دیوان اشعار، صص 2-1؛ مهدوی، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص 73.</ref> | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
وی طبعی روان و سرشار داشت و از او مجموعه شعری بنام ليلی و مجنـون به يادگار مانده كه در ديوان او به چاپ رسيده است. | از « اهتمام» ديوان شعری شامل غزليات، رباعيات و منظومه های متفرقه به سال 1335 ش به كوشش كتابفروشی كمالى به چاپ رسيده است. وی طبعی روان و سرشار داشت و از او مجموعه شعری بنام ليلی و مجنـون به يادگار مانده كه در ديوان او به چاپ رسيده است. | ||
از اشعار | ابیات زیر از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| دوش پيــری در نظــر شــد جلــوه گــر | مهــــر رويــــش زد درون دل شــــرر }} | {{ب| دوش پيــری در نظــر شــد جلــوه گــر | مهــــر رويــــش زد درون دل شــــرر }} | ||
{{ب | به چـه پيـری سـرخوش و روشـن ضـمير | چهــره روشــن تــر ز خورشــيد منيــر }} | {{ب | به چـه پيـری سـرخوش و روشـن ضـمير | چهــره روشــن تــر ز خورشــيد منيــر }} | ||
{{ب | مــرغ دل شــد در كمنــدش چــون مقــيم | ســرّ خــود گفــتم بــدو بــی تــرس و بــيم }} | {{ب | مــرغ دل شــد در كمنــدش چــون مقــيم | ســرّ خــود گفــتم بــدو بــی تــرس و بــيم }} | ||
{{ب | گفــتمش چــون بــیخبــر بــردی دلــم | پــس ز رحمــت كــن تــو حــلّ مشــكلم <ref>مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص 73 ـ | {{ب | گفــتمش چــون بــیخبــر بــردی دلــم | پــس ز رحمــت كــن تــو حــلّ مشــكلم <ref>مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص 73 ـ 74؛ هدايت، گلزار جاويدان، ج1، ص182.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
كوشش در كلام فصيح عرب، همان اهتمام می شود كه شاعر اينگونه خـود را معرّفـی كرده است. | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب | نشــان ز نقطــه ی موهــوم آن دهــان باشــد | هــزار نكتــه در آن نقطــه ی نهــان باشــد }} | {{ب | نشــان ز نقطــه ی موهــوم آن دهــان باشــد | هــزار نكتــه در آن نقطــه ی نهــان باشــد }} | ||
| سطر ۳۰: | سطر ۳۱: | ||
ز بــس بديــده ی اهــل نظــر عيــان باشــد }} | ز بــس بديــده ی اهــل نظــر عيــان باشــد }} | ||
{{ب| بگــويم ار ز كفــم دل عنــان صــبر گرفــت | {{ب| بگــويم ار ز كفــم دل عنــان صــبر گرفــت | ||
| دل رميــده كجــا صــاحب عنــان باشــد <ref> | | دل رميــده كجــا صــاحب عنــان باشــد <ref>كازرونی، گلچين گلچينها، ص 225.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{م|****}} | {{م|****}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|به زه کشیده ز مژگان چون ناوک دلدوز|بگفتم احسن از این شصت و قوّت بازو}} | {{ب|به زه کشیده ز مژگان چون ناوک دلدوز|بگفتم احسن از این شصت و قوّت بازو}} | ||
{{ب|به غیر آهوی چشمش که هست شیر شکار|که دیده صید کند شیر شرزه را آهو<ref>دیوان اهتمام، صص 1 | {{ب|به غیر آهوی چشمش که هست شیر شکار|که دیده صید کند شیر شرزه را آهو<ref>اهتمام، دیوان اهتمام، صص 1 - 2؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 331؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص 128.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در سال 1379 | وی در اول رجب سال 1379 ق برابر با نهم دى ماه 1338 ش وفات يافت و در [[تکیه زرگرها]] در [[تخت فولاد]] مدفون گرديد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص 529.</ref><ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 91.</ref> | ||
استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا در وفاتش چنین سروده است: | استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا در وفاتش چنین سروده است: | ||
| سطر ۴۵: | سطر ۴۶: | ||
{{ب|نوشت از پی فوت او کلک برنا|ز نیکی حسن یاور اهتمامست}} | {{ب|نوشت از پی فوت او کلک برنا|ز نیکی حسن یاور اهتمامست}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
ماده تاریخ وفات او به شمسی نیز چنین است: | ماده تاریخ وفات او به شمسی نیز چنین است:<ref>جموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 251-250.</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|در وفاتش گفت برنا مصرعی|با حسن شد سوی فردوس اهتمام}} | {{ب|در وفاتش گفت برنا مصرعی|با حسن شد سوی فردوس اهتمام}} | ||
| سطر ۵۳: | سطر ۵۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | ==منابع== | ||
*لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. | |||
* | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
* [[ | * مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۶۴: | سطر ۶۷: | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده: مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده: مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:شاگردان آخوند خراسانی]] | |||
نسخهٔ ۲۶ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۱۶
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
حسن اهتمام رهنانی (1298ق-1379ق) فرزند غلامحسين متخلص به« اهتمام»، شاعر اديب و هنرمند قرن چهاردهم قمری است.
زندگی‌نامه
ولادت
او در سال 1298 قمری در قريه رهنان در اصفهان ديده به جهان گشود.
تحصیلات
وی تحصيلات مقدماتی خود را در مكتب خانه های قديم به انجام رسانيد و سپس در مدرسه ی چهارباغ به تحصيل علوم صرف، نحو و ديگر علوم حوزوی پرداخت. او در اوايل مشروطيت در راه آزادى، مشقات و زحماتى را متحمل شد و از اصفهان جلاى وطن كرد. وی برای ادامه ی تحصيلات راهی نجف شد و حدود چهار سال در محضر آخوند خراسانی بـه تحصـيل علــوم پرداخــت و در پــی درگذشــت آن عــالم بزرگوار به اصفهان بازگشت و از ادامه ی تحصيل منصرف شد و به صـنعت و تجـارت روی آورد.
او پس از مسافرتی به جنوب ايران، عازم هندوستان گرديد. حدود هيجده سال در آن حدود به سير و سياحت و تحصيل فنون صنايع پرداخت. با شـروع جنـگ جهـانی اول بـه ايـران بازگشت و در سال 1305 ش به اصفهان مراجعت كرد و به عزم اقامت، مشغول به كسب صنايع ابتكارى شد و تا پايان عمر در اصفهان ماند. همچنين در اثر تجربيات اين مسافرتها و نتيجه تحصيلات اوليه، وی به وادى عرفان روى آورد و در خلال اشتغال به كسب صنايع، به صنعت بديع نظم و نثر هم پرداخت و در اشعارش تخلص« اهتمام» نمود.[۱]
آثار
از « اهتمام» ديوان شعری شامل غزليات، رباعيات و منظومه های متفرقه به سال 1335 ش به كوشش كتابفروشی كمالى به چاپ رسيده است. وی طبعی روان و سرشار داشت و از او مجموعه شعری بنام ليلی و مجنـون به يادگار مانده كه در ديوان او به چاپ رسيده است.
ابیات زیر از اشعار اوست:
| دوش پيــری در نظــر شــد جلــوه گــر | مهــــر رويــــش زد درون دل شــــرر | |
| به چـه پيـری سـرخوش و روشـن ضـمير | چهــره روشــن تــر ز خورشــيد منيــر | |
| مــرغ دل شــد در كمنــدش چــون مقــيم | ســرّ خــود گفــتم بــدو بــی تــرس و بــيم | |
| گفــتمش چــون بــیخبــر بــردی دلــم | پــس ز رحمــت كــن تــو حــلّ مشــكلم [۲] |
كوشش در كلام فصيح عرب، همان اهتمام می شود كه شاعر اينگونه خـود را معرّفـی كرده است.
| نشــان ز نقطــه ی موهــوم آن دهــان باشــد | هــزار نكتــه در آن نقطــه ی نهــان باشــد | |
| ز وصف حسن تو در عجز خـويش معتـرفم | چو سوسن از همه اعضای مـن زبـان باشـد | |
| چــه حاجــت اســت بيــان جمــال زيبايــت | ز بــس بديــده ی اهــل نظــر عيــان باشــد | |
| بگــويم ار ز كفــم دل عنــان صــبر گرفــت | دل رميــده كجــا صــاحب عنــان باشــد [۳] |
****
| به زه کشیده ز مژگان چون ناوک دلدوز | بگفتم احسن از این شصت و قوّت بازو | |
| به غیر آهوی چشمش که هست شیر شکار | که دیده صید کند شیر شرزه را آهو[۴] |
وفات
وی در اول رجب سال 1379 ق برابر با نهم دى ماه 1338 ش وفات يافت و در تکیه زرگرها در تخت فولاد مدفون گرديد.[۵][۶]
استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا در وفاتش چنین سروده است:
| نوشت از پی فوت او کلک برنا | ز نیکی حسن یاور اهتمامست |
ماده تاریخ وفات او به شمسی نیز چنین است:[۷]
| در وفاتش گفت برنا مصرعی | با حسن شد سوی فردوس اهتمام |
پانویس
- ↑ اهتمام، دیوان اشعار، صص 2-1؛ مهدوی، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص 73.
- ↑ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص 73 ـ 74؛ هدايت، گلزار جاويدان، ج1، ص182.
- ↑ كازرونی، گلچين گلچينها، ص 225.
- ↑ اهتمام، دیوان اهتمام، صص 1 - 2؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 331؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص 128.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص 529.
- ↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 91.
- ↑ جموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 251-250.
منابع
- لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.