این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسین خان بن حسن خان نظمی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا حسین خان نظمی''' مشهور به '''نظام همایون بن میرزا حسن خان''' شاعر ادیب و از افسران شهربانی در اصفهان بود.
'''میرزا حسین خان نظمی''' مشهور به '''نظام همایون بن میرزا حسن خان''' شاعر ادیب و از افسران شهربانی در اصفهان بود.


== معرفی ==
==معرفی==
وی در اصفهان متولّد و در این شهر تحصیل کرد. میرزا حسین خان نظمی طبع شعر داشت و «نظمی» تخلّص می کرد و از اعضای انجمن ادبی شیدا بود. وی در ارتش استخدام شده و تا درجه سرهنگی ارتقاء یافت. اشعارش در مجله دانشکده (اصفهان) به طبع می رسید.
وی در اصفهان متولّد و در این شهر تحصیل کرد. میرزا حسین خان نظمی طبع شعر داشت و «نظمی» تخلّص می کرد و از اعضای انجمن ادبی شیدا بود. وی در ارتش استخدام شده و تا درجه سرهنگی ارتقاء یافت. اشعارش در مجله دانشکده (اصفهان) به طبع می رسید.


سطر ۱۰: سطر ۱۰:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== وفات ==
==وفات==
سرانجام در شب دوشنبه 15 ذیحجه 1362 در قم وفات یافته و همان جا مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص662-663.</ref>
سرانجام در شب دوشنبه 15 ذیحجه 1362 در قم وفات یافته و همان جا مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص662-663.</ref>


== پانویس ==
==پانویس==
<references />
<references />


== منبع ==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، ج2، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۰۸

میرزا حسین خان نظمی مشهور به نظام همایون بن میرزا حسن خان شاعر ادیب و از افسران شهربانی در اصفهان بود.

معرفی

وی در اصفهان متولّد و در این شهر تحصیل کرد. میرزا حسین خان نظمی طبع شعر داشت و «نظمی» تخلّص می کرد و از اعضای انجمن ادبی شیدا بود. وی در ارتش استخدام شده و تا درجه سرهنگی ارتقاء یافت. اشعارش در مجله دانشکده (اصفهان) به طبع می رسید.

ابیات زیر از اوست:

این لاله که رست است بر دامن کوهو آراسته است پای تا گردن کوه
داغی است ز مرگ کوهکن مانده به جاهر سال چو لاله سرزند بر تن کوه[۱]

وفات

سرانجام در شب دوشنبه 15 ذیحجه 1362 در قم وفات یافته و همان جا مدفون شد.[۲]

پانویس

  1. تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 510 و 511؛ تربت پاکان قم، ج1، ص647.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص662-663.

منبع