این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسین بن رجاء سلیمی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''ابونصر حسین سلیمی''' (محرم 469ق)فرزند رجاء بن محمّد بن حسن بن محمّد بن احمد بن سلیم سلیمی، از محدّثین و دانشمندان قرائت و تجوید در قرن ششم هجری بود.
'''ابونصر حسین سلیمی''' (محرم 469ق)فرزند رجاء بن محمّد بن حسن بن محمّد بن احمد بن سلیم سلیمی، از محدّثین و دانشمندان قرائت و تجوید در قرن ششم هجری بود. وی از احفاد ابی بکر بن سلیم اصفهانی است. او در اصفهان و بغداد حدیث گفته است. وی از خاندان اهل علم و محدّث بوده و خود بسیار به تلاوت قرآن مجید می پرداخته و با قرآن انس داشته است. او از قاضی ابوبکر محمّد بن ماجه ابهری و دیگران حدیث شنیده است. ابوسعد سمعانی، در اصفهان از او حدیث شنیده است.<ref>التّحبیر، ج1، ص232.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص673.</ref>


وی از احفاد ابی بکر بن سلیم اصفهانی است. او در اصفهان و بغداد حدیث گفته است. وی از خاندان اهل علم و محدّث بوده و خود بسیار به تلاوت قرآن مجید می پرداخته و با قرآن انس داشته است. او از قاضی ابوبکر محمّد بن ماجه ابهری و دیگران حدیث شنیده است. ابوسعد سمعانی، در اصفهان از او حدیث شنیده است.<ref>التّحبیر، ج1، ص232.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص673.</ref>
==پانویس==
<references />


== پانویس ==
==منبع==
<references />
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.


== منبع ==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، ج2، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۱۴

ابونصر حسین سلیمی (محرم 469ق)فرزند رجاء بن محمّد بن حسن بن محمّد بن احمد بن سلیم سلیمی، از محدّثین و دانشمندان قرائت و تجوید در قرن ششم هجری بود. وی از احفاد ابی بکر بن سلیم اصفهانی است. او در اصفهان و بغداد حدیث گفته است. وی از خاندان اهل علم و محدّث بوده و خود بسیار به تلاوت قرآن مجید می پرداخته و با قرآن انس داشته است. او از قاضی ابوبکر محمّد بن ماجه ابهری و دیگران حدیث شنیده است. ابوسعد سمعانی، در اصفهان از او حدیث شنیده است.[۱][۲]

پانویس

  1. التّحبیر، ج1، ص232.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص673.

منبع