این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمدحسین نوری رهنانی اصفهانی»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) جز (Kh1.javani صفحهٔ محمدحسین نوری رنانی اصفهانی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به محمدحسین نوری رهنانی اصفهانی منتقل کرد) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) جز |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Nor2i.jpg|بندانگشتی|محمدحسین نوری رنانی اصفهانی]] | [[پرونده:Nor2i.jpg|بندانگشتی|محمدحسین نوری رنانی اصفهانی]] | ||
'''شیخ محمّد حسین نوری | '''شیخ محمّد حسین نوری رهنانی'''،(1280ش_ 1346ش) عالم فاضل و متّقی بود. | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
پدرش از روحانیون زاهد و با ورع بود . | شیخ محمدحسین در رهنان اصفهان متولّد شد. پدرش از روحانیون زاهد و با ورع بود .شیخ محمدحسین، به تحصیل علوم دینی پرداخت و به وعظ و خطابه مشغول شد. به بسیاری از شهرها سفر نمود و به ایراد خطابه و ارشاد مردم پرداخت.شیخ محمدحسین بیانی رسا و صدایی دلنشین داشت.در نقل مسائل بسیار محتاط و با متانت و مطالعه سخن می گفت.<ref>میردامادی، خمینی شهر شهری که باید از نو شناخت، ص ۲۲۷.</ref> | ||
شیخ | |||
وقتی که به منبری و نوکری امام حسین (علیه السلام) افتخار پیدا می کرد، موقعیت های بسیاری را هم به دست می آورد. | وقتی که به منبری و نوکری امام حسین (علیه السلام) افتخار پیدا می کرد، موقعیت های بسیاری را هم به دست می آورد. | ||
سطر ۲۲: | سطر ۲۰: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در 16 ذیحجه 1383ق (مطابق سال 1346ش) وفات یافت و در تکیه [[بابا رکن الدین|بابا رکن الدّین]] [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref> | وی سرانجام در 16 ذیحجه 1383ق (مطابق سال 1346ش) وفات یافت و در تکیه [[بابا رکن الدین|بابا رکن الدّین]] [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص754؛ خمینی شهر شهری که از نو باید شناخت، ص327.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۲۰.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
سطر ۲۸: | سطر ۲۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۲۵
شیخ محمّد حسین نوری رهنانی،(1280ش_ 1346ش) عالم فاضل و متّقی بود.
زندگی نامه
شیخ محمدحسین در رهنان اصفهان متولّد شد. پدرش از روحانیون زاهد و با ورع بود .شیخ محمدحسین، به تحصیل علوم دینی پرداخت و به وعظ و خطابه مشغول شد. به بسیاری از شهرها سفر نمود و به ایراد خطابه و ارشاد مردم پرداخت.شیخ محمدحسین بیانی رسا و صدایی دلنشین داشت.در نقل مسائل بسیار محتاط و با متانت و مطالعه سخن می گفت.[۱]
وقتی که به منبری و نوکری امام حسین (علیه السلام) افتخار پیدا می کرد، موقعیت های بسیاری را هم به دست می آورد.
سید علیرضا حجازی او را از فضلا و دانشمندان و اهل ذوق و سلیقه خاص در هنر و از رفقا و دوستان خود معرفی می کند.[۲][۳]
اساتید
او از شاگردان بزرگانی همچون علما زیر است:
آثار
از آثار خط وی کتابت اشعار میر حسین هروی است که در آخر رساله ی مجموعه آثار محقق خواجویی آورده شده است.وی در ابتدا چنین اشاره می کند: «حضور مبارک بندگان حضرت مستطاب حجه الاسلام و المسلمین ناصر المله و الدین آقای حاجی میرزا رضا کلباسی بودیم ، به اشاره مطاع آقا ، این چند بیت کتابت شده است.فی لیلة دوازدهم برج دلو ۱۳۰۹ ش کتابت محمدحسین نوری رنانی لیلة اثنی عشر من شهر الصیام فی شهور (۱۳۴۹) ».[۴]
وفات
وی سرانجام در 16 ذیحجه 1383ق (مطابق سال 1346ش) وفات یافت و در تکیه بابا رکن الدّین تخت فولاد مدفون شد.[۵][۶]
پانویس
- ↑ میردامادی، خمینی شهر شهری که باید از نو شناخت، ص ۲۲۷.
- ↑ حجازی ، آهنگ حجاز، ص۱۸۴.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص۵۸۰-۵۸۱.
- ↑ رسائل محقق خواجویی، تصویر خطی، ص ۲۷۴.
- ↑ مهدوی،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص754؛ خمینی شهر شهری که از نو باید شناخت، ص327.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۲۰.
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.