این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «ابان بن ابی خصیب شهاب»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان (کتاب)' به 'اعلام اصفهان') |
(اصلاح منبع) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند تکمیل}}{{ردهبندینشده}} | |||
ابواحمد ابان بن ابی خصیب شهاب از پسران حنیفه بن نجیم بوده است. | ابواحمد ابان بن ابی خصیب شهاب از پسران حنیفه بن نجیم بوده است. | ||
= معرفی = | =معرفی= | ||
از حسین بن حفص، یحیی بن عبداللّه بن بکیر، عیسی بن جعفر، عبدالرّحمان مقری، احمد بن یزید حرّانی، احمد بن یونس و سلیم بن منصور بن عمّار روایت می کند. | از حسین بن حفص، یحیی بن عبداللّه بن بکیر، عیسی بن جعفر، عبدالرّحمان مقری، احمد بن یزید حرّانی، احمد بن یونس و سلیم بن منصور بن عمّار روایت می کند. | ||
<br /> | <br /> | ||
= وفات = | =وفات= | ||
وی در سال 258ق وفات یافت.<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص229؛ طبقات | وی در سال 258ق وفات یافت.<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص229؛ طبقات المحدثین، ج3، ص272</ref> <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 78</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
= پانویس = | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
= منبع = | == منبع == | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] |
نسخهٔ ۱۸ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۱۵
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
ابواحمد ابان بن ابی خصیب شهاب از پسران حنیفه بن نجیم بوده است.
معرفی
از حسین بن حفص، یحیی بن عبداللّه بن بکیر، عیسی بن جعفر، عبدالرّحمان مقری، احمد بن یزید حرّانی، احمد بن یونس و سلیم بن منصور بن عمّار روایت می کند.
وفات
وی در سال 258ق وفات یافت.[۱] [۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.