این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «حسن بن غلامحسین فرهنگ»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به '(ع)') |
جز (حذف لینک) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ حسن فرهنگ''' فرزند غلامحسین ، منبری فاضل و امام جماعت مسجد صاحب الزمان((ع)) باغوشخانه و شاعر بود. | '''شیخ حسن فرهنگ''' فرزند غلامحسین ، منبری فاضل و امام جماعت مسجد صاحب الزمان((ع)) باغوشخانه و شاعر بود. | ||
از اشعار ایشان است : | از اشعار ایشان است<span> </span>: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|ای که در اوج شرف زهره آفاق توئی تو| وی که در روی زمین رونق بازار توئی تو}} | {{ب|ای که در اوج شرف زهره آفاق توئی تو| وی که در روی زمین رونق بازار توئی تو}} | ||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
وی در سال ۱۳۷۱ ش در سن ۶۷ سالگی وفات یافت و در مقبره [[صاحب بن عباد|صاحب ابن عباد]] مدفون شد.<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان ص،415 ؛به نقل از پسرشان</ref> | وی در سال ۱۳۷۱ ش در سن ۶۷ سالگی وفات یافت و در مقبره [[صاحب بن عباد|صاحب ابن عباد]] مدفون شد.<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان ص،415 ؛به نقل از پسرشان</ref> | ||
سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از:بهشتی نژاد، محمد | برگرفته از:بهشتی نژاد، محمد علی،شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، 1391. | ||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] |
نسخهٔ ۴ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۲۲
شیخ حسن فرهنگ فرزند غلامحسین ، منبری فاضل و امام جماعت مسجد صاحب الزمان((ع)) باغوشخانه و شاعر بود.
از اشعار ایشان است :
ای که در اوج شرف زهره آفاق توئی تو | وی که در روی زمین رونق بازار توئی تو | |
و آنچه روید ززمین و آنچه بارد زسما | همه ز آثار تو و منشاء آثار توئی تو |
وفات
وی در سال ۱۳۷۱ ش در سن ۶۷ سالگی وفات یافت و در مقبره صاحب ابن عباد مدفون شد.[۱]
پانویس
- ↑ بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان ص،415 ؛به نقل از پسرشان
منبع
برگرفته از:بهشتی نژاد، محمد علی،شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، 1391.