این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «فاطمه فیض کاشانی»
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''فاطمه فیض کاشانی'''(۱۰۸۸ق-۱۱۱۴ق)، دختر [[محمد فیض کاشانی|شیخ محمد]] معروف به «علم الهدی» (متوفی ۱۱۱۲ق) است، شیخ محمد پسر [[محسن فیض کاشانی|ملا محسن فیض کاشانی]] بوده است.<ref>طلایه داران پارسایی، ص۹۱.</ref> | '''فاطمه فیض کاشانی'''(۱۰۸۸ق-۱۱۱۴ق)، دختر [[محمد فیض کاشانی|شیخ محمد]] معروف به «علم الهدی» (متوفی ۱۱۱۲ق) است، شیخ محمد پسر [[محسن فیض کاشانی|ملا محسن فیض کاشانی]] بوده است. | ||
این بانو را از زنان عالم، فاضل، محدث، ادیب و شاعر نیمه دوم قرن دوازدهم هجری دانسته اند.<ref>طلایه داران پارسایی، ص۹۱.</ref> | |||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
در بین بانوان دوره صفوی شهری کاشان دو زن که هر دو اهل فضل و دارای تبحر در علوم مذهبی و ادبی بوده اند با شهرت '''ام‌سلمه''' ذکر شده اند؛ یکی از آنها فاطمه فیض کاشانی است؛ دیگری [[سکینه فیض کاشانی]]، دختر ملا محسن فیض کاشانی است، که با یکدیگر نسبت فامیلی داشتند. | در بین بانوان دوره صفوی شهری کاشان دو زن که هر دو اهل فضل و دارای تبحر در علوم مذهبی و ادبی بوده اند با شهرت '''ام‌سلمه''' ذکر شده اند؛ یکی از آنها فاطمه فیض کاشانی است؛ دیگری [[سکینه فیض کاشانی]]، دختر ملا محسن فیض کاشانی است، که با یکدیگر نسبت فامیلی داشتند. | ||
===تحصیلات=== | ===تحصیلات=== | ||
نسخهٔ ۱۸ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۵۸
فاطمه فیض کاشانی(۱۰۸۸ق-۱۱۱۴ق)، دختر شیخ محمد معروف به «علم الهدی» (متوفی ۱۱۱۲ق) است، شیخ محمد پسر ملا محسن فیض کاشانی بوده است.
این بانو را از زنان عالم، فاضل، محدث، ادیب و شاعر نیمه دوم قرن دوازدهم هجری دانسته اند.[۱]
زندگی‌نامه
در بین بانوان دوره صفوی شهری کاشان دو زن که هر دو اهل فضل و دارای تبحر در علوم مذهبی و ادبی بوده اند با شهرت ام‌سلمه ذکر شده اند؛ یکی از آنها فاطمه فیض کاشانی است؛ دیگری سکینه فیض کاشانی، دختر ملا محسن فیض کاشانی است، که با یکدیگر نسبت فامیلی داشتند.
تحصیلات
وی مقدمات علوم اسلامی را از خواهرانش و دروسی در علوم فقه و اصول را از عموهای خود ابوحامد مشهور به نوری‌الهدی و معین‌الدین احمد فراگرفت و به تکمیل دانش‌ها نزد پدرش پرداخت.
این زن از پدرش و عمویش اجازه روایت داشت و از آنان روایت می‌کرد. همسر فاطمه، زین‌الدین علی از بستگان او بوده است.
وفات
سال وفات وی را ١١١٤ق در کاشان ثبت کرده اند، که با توجه به آن باید در عنفوان جوانی و در سن بیست و شش سالگی وفات یافته باشد. بانو فاطمه را در مقبرهٔ خانوادگی فیض و درکنار مقابر پدربزرگ و پدرش به خاک سپردند.[۲]
پانویس
منبع
- تهیه و تنظیم مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران استان اصفهان، طلایه‌داران پارسایی(بانوان عالمه اصفهان از قرن اول هجری تا عصر حاضر)، قم: مرکز نشر هاجر، ۱۳۹۶.
- ریاحی، محمدحسین، مشاهیر زنان اصفهان، اصفهان: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۵ش.