این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدطاهر بن مقصودعلی ورنوسفادرانی اصفهانی»
(ایجاد صفحه) |
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
||
| سطر ۳۶: | سطر ۳۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.<br /> | برگفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.<br /> | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۴۴
حاج محمّد طاهر ورنوسفادرانی اصفهانی، فرزندحاج مقصود علی عالم فاضل، فقیه محدّث و صالح متّقی، از علمای اواخر دوره صفویه است.
معرفی
آقا محمّد باقر هزارجریبی نجفی در اجازه ای که در سال 1195ق برای سیّد محمّد مهدی بحرالعلوم نوشته، از او با این القاب یاد کرده است:
«الفقیه العالم الورع التّقی النّقی الثّقه العدل العالم الرّبانی»
حاج محمّد طاهر در اصفهان به تدریس مشغول بوده و اغلب فقه و حدیث درس می داده و جمعی از فضلاء از درس او بهره می بردند.
شیخ محمّد علی حزین «استبصار» شیخ طوسی و «شرح لمعه» را از او آموخته است.
سیّد ابوالقاسم جعفر خوانساری نیز «صحیفه سجادیه» را نزد او قرائت کرده و استاد در آخر صحیفه در روز 18 محرم الحرام 1129ق جهت شاگرد اجازه نوشته است.
امیر محمّد حسین بن عبدالباقی خاتون آبادی، ملّا محمّد بن محمّد زمان کاشانی و میرزا ابراهیم قاضی نیز از او روایت می کنند.
نوه اش محمّد باقر بن محمّد قاسم هم در 10 جمادی الثانی 1131ق از او اجازه اخذ کرده است.
وی اصلاً از قریه «ورنوسفادران» از قرای سِدِه ماربین [خمینی شهر فعلی] اصفهان است.
اساتید
وی در اصفهان نزد علّامه ملّا محمّد باقر مجلسی به تلمّذ پرداخته و به اجازاتی از او مفتخر شده است از جمله:
«الرّوضه البهیّه» را نزد او خوانده و علّامه در پشت جلد اوّل کتاب «الروضه» برای او اجازه نوشته است.
همچنین کتاب «بحارالانوار» جلد ششم را نزد او قرائت کرده که استاد در 16 شعبان 1102ق در آخر این کتاب برای او اجازه نوشته است. که این نسخه در کتابخانه اهدایی آقای مشکات به دانشگاه طهران موجود است.
اجازه دیگری نیز در آخر «اصول کافی» در 10 جمادی الاوّل 1087ق برای او نوشته است. این نسخه در کتابخانه مدرسه بروجردی در نجف موجود بوده است.
آثار
«مجموعه الادعیه و الزّیارات» از تألیفات اوست که آن را در 7 محرم 1129ق در کربلای مُعلّی به رشته تحریر در آورده است.
وفات
پانویس
- ↑ تاریخ و سفرنامه حزین، ص169؛ نجوم السماء، ص230؛ اجازات الحدیث، ص225؛ الکواکب المنتشره، صص 395 و 396؛ تلامذه العلّامه المجلسی، صص 113 و 114؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 744 و 745؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج2، صص 48 و 49؛ تراجم الرّجال، ج2، ص733؛ الذریعه، ج20، ص65؛ فیض قدسی، ص153؛ علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص334؛ فهرست مرعشی، ج18، ص189؛ فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج5، ص1519.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص564-563.
منبع
برگفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.