جمال الدين محمد پيرجمالی اردستانی

پیر جمال الدين محمد اردستانی معروف به پیر جمالی و متخلص به جمالی عارف سالک و ادیب شاعر اردستانی است .

زندگی نامه

پيرجمال در سال ۸۱۹ ق در اردستان متولد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظمه مشرف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پير مرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله پیر جمالیه را تأسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محله فهره اردستان مدفون شد.

آثار

وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است.

1. «بيان الحق في احوال سيد المرسلین»، شامل ۷ مثنوی به نام های: «مصباح الأرواح»، «احکام المبین»، «نهايه الحکمه»، «بدايه المحبه»، هدایه المعرفه»، «فتح الأبواب» و «شرح الواصلين».

۲. منظومة «شرح الكنوز و کشف الرموز

۳. «مرآت الأفراد» (مجموعه ۶۹ رساله کوچک)

4. منظومه «روح القدس»

5. تنبیه الغافلین (نظم و نثر)

6. منظومه «مهر قلوب»

۷. «قدرت نامه»

۸. «نصرت نامه»

۹. «فرصت نامه»

۱۰. «مرآت الحبيب»

۱۱. «رباعيات» در شرح منظومه (صفوت اهل التحقيق أفضل الدين کاشانی

۱۲. منظومه «مهرافروز و آفتاب ظلمت سوز»

۱۳. «کنز الدقایق و میزان الحقایق»

14. کشف الأرواح»

۱۵. «مدح الفقر»

16. «معلومات اسرار القلب و مفهومات انوار القلوب»

۱۷. «فتح الأبواب و حقيقه الآداب»

۱۸. «مکاتب»

۱۹. «نور على نور»

۲۰. مثنوی «ناظر و منظور»

۲۱. «المسطور في رق المنشور»

۲۲. «استقامت نامه)

۲۳. «مشکات المحبين)

24. «کلیات اشعار»

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.