این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالعلی نحوی»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،' به 'مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان،') |
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان (کتاب)') |
||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در ربیع الاوّل 1306ق وفات یافته و در بقعه سر قبر آقا در محلّه خوابجون اصفهان مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 116 و 117؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص446؛ مزارات اصفهان، ص52؛ نقباء البشر، ج3، ص1938؛ مکارم الآثار، ج3، صص 752 و 753.</ref><ref>'''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[ اعلام اصفهان]]،''' ج4، ص261-262.</ref> | وی در ربیع الاوّل 1306ق وفات یافته و در بقعه سر قبر آقا در محلّه خوابجون اصفهان مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 116 و 117؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص446؛ مزارات اصفهان، ص52؛ نقباء البشر، ج3، ص1938؛ مکارم الآثار، ج3، صص 752 و 753.</ref><ref>'''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[اعلام اصفهان (کتاب)]]،''' ج4، ص261-262.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
=='''منبع'''== | =='''منبع'''== | ||
برگفته از کتاب: '''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[ اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.''' | برگفته از کتاب: '''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.''' | ||
[[رده:کتاب اعلام اصفهان جلد چهارم]] | [[رده:کتاب اعلام اصفهان جلد چهارم]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۳
عبدالعلی نحوی فرزند میرزا محمّدتقی بن حاج محمّدحسین نایب الصّدر هرندی اصفهانی، عالم فاضل ادیب [از ادباء و دانشمندان قرن سیزدهم هجری.]
زندگی‌نامه
در سال 1222ق متولّد شده و در اصفهان نزد علمای عالیقدری چون شیخ محمّدتقی رازی ایوان کیفی و حاج محمّدابراهیم کلباسی تحصیل کرد و به فراگیری فقه و اصول و ادبیات فارسی و عرب مشغول شد و خصوصا در ادبیات عرب مهارت به سزایی به دست آورد تا جایی که به «نحوی» مشهور شده و به تدریس از مقدمات تا شرح لمعه پرداخت. او عالمی گوشه نشین و دور از شهرت و ریاست بود و علیرغم وسعت علم و فضل ناشناخته بود.
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
1 و 2. دو «شرح بر سیوطی» یکی سی هزار بیت و دیگری شصت هزار بیت 3. «رساله صیغ العقود» در فقه به فارسی که ملاّ عبدالصمد بن ملاّ علی در سال 1308ق به خط نسخ کتابت کرده و به شماره 1151 در کتابخانه آیت اللّه گلپایگانی موجود است.[۱] 4. «رساله عیدیه»5. «صحیفه المیراث من عدیم الاثاث» در فقه، به فارسی، در احکام ارث، در یک مقدمه و 12 باب و یک خاتمه، که در جمعه 18 جمادی الاولی 1270ق از تألیف آن فراغت یافته و نسخه به شماره 1810 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[۲] 6. رساله در «اوزان نصاب غلاّت چهارگانه» که جمعه 20 رجب 1309ق نوشته شده و ضمن مجموعه شماره 663 در کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد مقدس موجود است.[۳] 7. شرح دعای «یا من ارجوه» از ادعیه ماه مبارک رجب8. حواشی بر «شرح لمعه» و «قوانین».
وفات
وی در ربیع الاوّل 1306ق وفات یافته و در بقعه سر قبر آقا در محلّه خوابجون اصفهان مدفون شد.[۴][۵]
پانویس
- ↑ فهرست گلپایگانی، ج2، ص127.
- ↑ فهرست مرعشی، ج5، ص195.
- ↑ فهرست الهیات مشهد، ج1، ص457.
- ↑ رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 116 و 117؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص446؛ مزارات اصفهان، ص52؛ نقباء البشر، ج3، ص1938؛ مکارم الآثار، ج3، صص 752 و 753.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، ج4، ص261-262.
منبع
برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.